ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិនបាន​អាស្រ័យ (បុគ្គល ឬធម៌​) ទើប​មិន​អាច​ឆ្លង។
 [២៤១​] ពាក្យ​ថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជាស​មន្ត​ចក្ខុ សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​អារម្មណ៍​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​អារម្មណ៍ គឺ​សូម​ព្រះអង្គ​ពោល​ ប្រាប់ បង្ហាញ បញ្ញត្ត តាំង​ទុក បើក ចែក ធ្វើឲ្យ​ងាយ ប្រកាស​នូវ​សភាព​ត្រេកអរ​ ជាទី​តោង ជាទី​អាស្រ័យ ជាទី​ពឹងផ្អែក ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​អារម្មណ៍។ ពាក្យ​ថា សម​ន្ត​ចក្ខុ សេចក្តី​ថា​ សព្វញ្ញុតញ្ញាណ លោក​ហៅថា សម​ន្ត​ចក្ខុ។ ព្រះមានព្រះភាគ ដល់ ដល់​ព្រម មកដល់ មកដល់​ព្រម ចូល​ទៅ​ជិត​ ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រម​ ប្រកប​ហើយ ដោយ​សព្វញ្ញុតញ្ញាណ​នោះ។
អ្វីមួយ​ក្នុង​លោក ដែល​ព្រះ​តថាគត​នោះ​មិនឃើញ​ មិន​ជ្រាប ឬមិន​គប្បី​ជ្រាប មិន​មាន​ទេ របស់​ណា​ដែល​គួរ​ដឹង ព្រះ​តថាគត​ ទ្រង់​ជ្រាប​របស់​ទាំងអស់​នោះ ហេតុ​នោះ​ ព្រះ​តថាគត ទ្រង់ព្រះ​នាម​ថា សម​ន្ត​ចក្ខុ។

 ហេតុ​នោះ (ទើប​មាន​ពាក្យ​ថា​) បពិត្រ​ព្រះអង្គ ជាស​មន្ត​ចក្ខុ សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​អារម្មណ៍។
ថយ | ទំព័រទី ២០៨ | បន្ទាប់
ID: 637355268637484025
ទៅកាន់ទំព័រ៖