ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

[២៦២​] (ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ​) អណ្តាត​ភ្លើង​ដែល​ត្រូវ​កំឡាំង​ខ្យល់​ផាត់​ហើយ រមែង​ដល់​នូវ​ការ​រលត់​ មិនដល់​នូវ​ការរាប់ (ថា ទៅ​ក្នុង​ទីណា​) ​; យ៉ាងណា មុនិ រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ចាក​នាមកាយ រមែង​ដល់​នូវ​ការ​រលត់ មិនដល់​នូវ​ការរាប់ (ថា ទៅ​ក្នុង​ទីណា​) ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ។

 [២៦៣​] ពាក្យ​ថា អណ្តាត​ភ្លើង ដែល​ត្រូវ​កំឡាំង​ខ្យល់​ផាត់​ហើយ​យ៉ាងណា​ សេចក្តី​ថា អណ្តាត​នៃ​ភ្លើង លោក​ហៅថា អណ្តាត​ភ្លើង។ ពាក្យ​ថា ខ្យល់ គឺ​ ខ្យល់​ទិសខាងកើត ខ្យល់​ទិសខាងលិច ខ្យល់​ទិសខាងជើង ខ្យល់​ទិសខាងត្បូង​ ខ្យល់​មាន​ធូលី ខ្យល់​មិន​មាន​ធូលី ខ្យល់​ត្រជាក់ ខ្យល់​ក្តៅ ខ្យល់ខ្លាំង​ក្លា​ ខ្យល់​កំបុតត្បូង ខ្យល់​អំពី​ស្លាប​សត្វ ខ្យល់​អំពី​គ្រុឌ ខ្យល់​អំពី​ស្លឹកត្នោត ខ្យល់​កើតអំពី​ការ​បក់។ ពាក្យ​ថា​ ដែល​ត្រូវ​កំឡាំង​ខ្យល់​ផាត់​ហើយ គឺ​កំឡាំង​ខ្យល់​ផាត់​ហើយ ផាត់​ឡើង​ហើយ បន្ទោបង់​ហើយ បន្ទោបង់​ចោល​ហើយ ញាំញី​ហើយ សង្កត់សង្កិន​ហើយ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អណ្តាត​ភ្លើង ដែល​ត្រូវ​កំឡាំង​ខ្យល់​ផាត់​ហើយ​យ៉ាងណា។ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ នៃ​បទ​ថា ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ គឺ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ត្រាស់​ហៅ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ ដោយ​ចំ​ឈ្មោះ។
ថយ | ទំព័រទី ២២៣ | បន្ទាប់
ID: 637355274396502079
ទៅកាន់ទំព័រ៖