ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

ពាក្យ​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ នៃ​បទ​ថា ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ​គឺ​ព្រះមានព្រះភាគ ត្រាស់​ហៅ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ដោយ​ចំ​ឈ្មោះ។ ពាក្យ​ថា ព្រះមានព្រះភាគ នេះ​ជា​ពាក្យ​ពោល​ដោយ​គោរព។បេ។ ការ​បញ្ញត្តិ​ថា ព្រះមានព្រះភាគ នេះ (កើត​) ព្រោះ​ការ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ហេតុ​នោះ (មាន​ពាក្យ​ថា​) ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នាល​ឧប​សី​វៈ។
 [២៧៤​] ពាក្យ​ថា បុគ្គល​ទាំងឡាយ ពោល​ចំពោះ​បុគ្គល​នោះ​ ដោយ​កិលេស​ណា កិលេស​នុ៎ះ របស់​បុគ្គល​នោះ មិន​មាន​ឡើយ អធិប្បាយ​ថា បុគ្គល​ទាំងឡាយ គប្បី​ពោល​ដោយ​រាគៈ​ណា ពោល​ដោយ​ទោសៈ​ណា​ ពោល​ដោយ​មោហៈ​ណា ពោល​ដោយ​មានះ​ណា ពោល​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ណា ពោល​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ​ណា​ ពោល​ដោយ​វិចិកិច្ឆា​ណា ពោល​ដោយ​អនុស័យ​ណា ថា បុគ្គល​នេះ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ ឬជា​អ្នក​ប្រទូស្ត​ ជា​អ្នក​វង្វេង ឬជា​អ្នក​ជាប់​ចំពាក់ ជា​អ្នក​ស្ទាបអង្អែល ឬជា​អ្នក​ដល់​នូវ​ការ​រាយមាយ ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​ការ​មិន​សម្រេច ឬជា​អ្នក​ដល់​នូវ​កំឡាំង អភិសង្ខារ​ទាំងនោះ​ បុគ្គល​នោះ​លះបង់​ហើយ ព្រោះ​លះបង់​អភិសង្ខារ​ទាំងឡាយ​ហើយ ជន​ទាំងឡាយ គប្បី​ពោល​ដោយហេតុ​ណា​ តាម​គតិ​ថា បុគ្គល​នោះ​ជា​សត្វ​នរក ឬជា​អ្នក​យកកំណើត​ជា​តិរច្ឆាន ជា​បិ​ត្តិ​វិស័យ ជា​មនុស្ស​ ទេវតា ជា​របស់​មាន​រូប ឥត​រូប
ថយ | ទំព័រទី ២២៩ | បន្ទាប់
ID: 637355276922607222
ទៅកាន់ទំព័រ៖