ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

តថាគត ពោល ប្រាប់ សំដែង បញ្ញត្ត តាំង​ទុក បើក ចែក ធ្វើឲ្យ​រាក់ ប្រកាស នូវ​ព្រះអរហន្ត​ខីណាស្រព​ទាំងនោះ​ ថា​មុនិ​ក្នុង​លោក ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ​ពួក​បុគ្គល​ណា ធ្វើ​សេនា​ឲ្យ​វិនាស មិន​មានទុក្ខ មិន​មាន​សេ​ក្តី​ប្រាថ្នា ប្រព្រឹត្ត​នៅ​ តថាគត ហៅ​ពួក​បុគ្គល​ទាំងនោះ ថា​មុនិ។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា
ម្នា​លន​ន្ទៈ ជន​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ទាំងឡាយ តែង​ហៅ​បុគ្គល​ថា​មុនិ​ក្នុង​លោក​នេះ​ មិន​មែន​ព្រោះ​ការ​ឃើញ មិនមែន​ព្រោះ​ការ​ឮ មិនមែន​ព្រោះ​ញាណ​ទេ​ ​ពួក​បុគ្គល​ណា ធ្វើ​សេនា​ឲ្យ​វិនាស ជា​អ្នក​មិន​មានទុក្ខ​ មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា ប្រព្រឹត្ត​នៅ តថាគត​ហៅ​ពួក​បុគ្គល​ទាំងនោះ​ ថា​មុនិ។
[២៨៦​] (នន្ទៈ​មាន​អាយុ ទូល​សួរ​ដូច្នេះ​ថា​) សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ណា​មួយ​នេះ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ព្រោះ​អារម្មណ៍​ដែល​ឃើញ​ខ្លះ ដែល​ស្តាប់​ឮខ្លះ​ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ ព្រោះ​សីល និង​វ័ត​ខ្លះ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ ព្រោះ​វិធី​ច្រើនយ៉ាង​ខ្លះ​ (បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​) អ្នក​និរទុក្ខ សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ ជា​អ្នក​សង្រួម​ប្រព្រឹត្ត​ក្នុង​វ័ត​នោះ​ តើ​បាន​ឆ្លងផុត​ជាតិ និង​ជរា​ខ្លះ​ដែរ​ឬ បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​សួរ​ព្រះអង្គ សូម​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ប្រាប់​សេចក្តី​នោះ ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ។
ថយ | ទំព័រទី ២៣៨ | បន្ទាប់
ID: 637355280540413758
ទៅកាន់ទំព័រ៖