ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​
(ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នា​លន​ន្ទៈ​) សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ណាមួយ​នេះ ពោល​ថា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ ព្រោះ​អារម្មណ៍​ដែល​ឃើញ​ខ្លះ​ ដែល​ស្តាប់​ឮខ្លះ ពោល​ថា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ ព្រោះ​សីល និង​វត្ត​ខ្លះ ពោល​ថា​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ព្រោះ​វិធី​ច្រើនយ៉ាង​ខ្លះ សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ ជា​អ្នក​សង្រួម​ ប្រព្រឹត្ត​ក្នុង​សភាវៈ​នោះ ក៏​ពិតមែនហើយ (ប៉ុន្តែ​) តថាគត ពោល​ថាស​មណ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ ឆ្លង​ជាតិ​ និង​ជរា​មិនបានទេ។
[៣០១​] (នន្ទៈ​មាន​អាយុ​ពោល​ដូច្នេះ​ថា​) សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ណាមួយ​នេះ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ ព្រោះ​អារម្មណ៍​ដែល​ឃើញ​ខ្លះ ដែល​ស្តាប់​ឮខ្លះ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ ព្រោះ​សីល និង​វត្ត​ខ្លះ​ ពោល​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ ព្រោះ​វិធី​ច្រើនយ៉ាង​ខ្លះ បពិត្រ​ព្រះ​មុនិ បើ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំង​នោះ ឆ្លង​ឱឃៈ​មិនបានទេ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​និរទុក្ខ​ កាលបើ​ដូច្នេះ តើន​រណា​ក្នុង​ទេវលោក និង​មនុស្សលោក ទើប​ឆ្លង​ជាតិ​ និង​ជរា​បាន បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​ទូល​សួរ​ព្រះអង្គ សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រាប់​សេចក្តី​នោះ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ។
ថយ | ទំព័រទី ២៤៧ | បន្ទាប់
ID: 637355284050394892
ទៅកាន់ទំព័រ៖