ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

[៣២៧​] បពិត្រ​ព្រះ​មុនិ សូម​ព្រះអង្គ​សំដែងធម៌​ សម្រាប់​ដកចេញ​នូវ​តណ្ហា ជា​ធម៌​ដែល​នាំឲ្យ​បុគ្គល​ដឹង​ច្បាស់ មានសតិ​ ប្រព្រឹត្ត​ឆ្លង​នូវ​វិស​ត្តិកា​តណ្ហា​ក្នុង​លោក​ ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ។

 [៣២៨​] ពាក្យ​ថា សូម​ព្រះអង្គ​សំ​ដែល​ធម៌​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ព្រះអង្គ គឺ​ព្រាហ្មណ៍​ពោល​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ។ ពាក្យ​ថា ធម៌ របស់​បទ​ថា​ សូម​សំដែងធម៌ គឺ​សូម​ព្រះអង្គ ពោល ប្រាប់ សំដែង បញ្ញត្ត តាំង​ទុក​ បើក ចែក ធ្វើឲ្យ​រាក់​ ប្រកាស​នូវ​ធម៌ មាន​ពីរោះ​បទ​ខាងដើម មាន​ពីរោះ​បទ​កណ្តាល មាន​ពីរោះ​បទ​ខាងចុង នូវ​ព្រហ្មចរិយៈ ព្រមទាំង​អត្ថ ព្រមទាំង​ព្យញ្ជនៈ ដ៏​បរិសុទ្ធ បរិបូណ៌​សព្វគ្រប់ នូវ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន ៤ សម្ម​ប្ប​ធាន​ ៤ ឥទ្ធិបាទ ៤ ឥន្ទ្រិយ ៥ ពលៈ ៥ ពោជ្ឈង្គៈ​ ៧ មគ្គ​ប្រកបដោយ​អង្គ ៨ ដ៏​ប្រសើរ ព្រះនិព្វាន និង​បដិបទា​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) សូម​ព្រះអង្គ សំដែងធម៌​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ។
 [៣២៩​] ពាក្យ​ថា បពិត្រ​ព្រះ​មុនិ​ ... សម្រាប់​ដកចេញ​នូវ​តណ្ហា ត្រង់​ពាក្យ​ថា តណ្ហា បាន​ដល់​រូប​តណ្ហា​ សទ្ទ​តណ្ហា គន្ធ​តណ្ហា រស​តណ្ហា​ ផោដ្ឋព្វ​តណ្ហា ធម្ម​តណ្ហា។ ពាក្យ​ថា សម្រាប់​ដកចេញ​នូវ​តណ្ហា​ គឺជា​គ្រឿង​ធ្វើ​តណ្ហា​ឲ្យ​វិនាស ជា​គ្រឿង​លះបង់​តណ្ហា ជា​គ្រឿង​រម្ងាប់​តណ្ហា ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចោល​តណ្ហា​ ជា​គ្រឿង​ស្ងប់​រម្ងាប់​តណ្ហា អមត​និព្វាន។
ថយ | ទំព័រទី ២៦៦ | បន្ទាប់
ID: 637355291512600316
ទៅកាន់ទំព័រ៖