ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

តោ​ទេយ្យ​មាណវ​កប្ប​ញ្ហា​និទ្ទេស ទី៩​


[៣៤២​] (តោ​ទេយ្យ​មាន​អាយុ ទូល​សួរ​ដូច្នេះ​ថា​) កាម​ទាំងឡាយ មិន​មាននៅ​ក្នុង​បុគ្គល​ណា តណ្ហា​របស់​បុគ្គល​ណា​មិន​មាន​ មួយទៀត បុគ្គល​ណា ឆ្លង​សេចក្តី​សង្ស័យ​បាន​ហើយ វិមោក្ខធម៌​របស់​បុគ្គល​នោះ​ តើ​ដូចម្តេច​ទៅ។

 [៣៤៣​] ពាក្យ​ថា កាម​ទាំងឡាយ មិន​មាននៅ​ក្នុង​បុគ្គល​ណា​ គឺ​កាម​ទាំងឡាយ មិន​មាននៅ មិន​នៅ​ព្រម មិន​នៅ​ទួទៅ​ក្នុង​បុគ្គល​ណា។ ពាក្យ​ថា ដូច្នេះ របស់​បទ​ថា​ តោ​ទេយ្យ​មាន​អាយុ ពោល​ដូច្នេះ ជា​តំណ​បទ។បេ។ ពាក្យ​ថា ដូច្នេះ​នេះ ជាលំដាប់​បទ។ ពាក្យ​ថា មាន​អាយុ គឺ​ពាក្យជា​ទីស្រឡាញ់ ជា​ពាក្យ​គោរព​ ពាក្យ​ថា មាន​អាយុ នេះ​ជា​ពាក្យ​ពោល​ដោយ​សេចក្តី​គោរព​កោតខ្លាច។ ពាក្យ​ថា តោ​ទេយ្យ ជា​ឈ្មោះ​របស់​ព្រាហ្មណ៍​នោះ។បេ។ ជា​ពាក្យសម្រាប់​ហៅ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ហេតុ​នោះ (មាន​ពាក្យ​ថា​) តោ​ទេយ្យ​មាន​អាយុ ទូល​សួរ​ដូច្នេះ។
 [៣៤៤​] ពាក្យ​ថា តណ្ហា​របស់​បុគ្គល​ណា មិន​មាន​ គឺ​តណ្ហា​នៃ​បុគ្គល​ណា មិន​មាន មិន​មាន​ព្រម មិនកើត​មាន គឺ​បុគ្គល​ណា​ លះបង់ រម្ងាប់ ឲ្យ​ស្ងប់​រម្ងាប់ ធ្វើ​មិន​គួរឲ្យ​កើតឡើង​បាន ដុត​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​ញាណ​ហើយ ហេតុ​នោះ​ (លោក​ពោល​ថា​) តណ្ហា​របស់​បុគ្គល​ណា មិន​មាន។
ថយ | ទំព័រទី ២៧៦ | បន្ទាប់
ID: 637355295443103176
ទៅកាន់ទំព័រ៖