ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧
[១១] ទេវតាអ្នកប្រាថ្នាប្រយោជន៍ បានឃើញពាវរីព្រាហ្មណ៍កំពុងមានសេចក្តីតក់ស្លុត កើតទុក្ខ ទើបចូលទៅរកពាវរីព្រាហ្មណ៍ ហើយពោលពាក្យនេះថា
[១២] (ព្រាហ្មណ៍នោះ) មិនដឹងប្រាកដនូវអំបែងក្បាល ព្រាហ្មណ៍នោះ ជាអ្នកកុហក ប្រាថ្នាទ្រព្យ ញាណសម្រាប់ដឹងនូវក្បាល ឬធម៌ធើ្វក្បាលឲ្យធ្លាក់ចុះរបស់គាត់នោះ មិនមានទេ។
[១៣] (ពាវរីព្រាហ្មណ៍សួរថា) នរណា អាចដឹងនូវក្បាល ដឹងធម៌ធើ្វក្បាលឲ្យធ្លាក់ចុះ ខ្ញុំសួរហើយ អ្នកចូរប្រាប់ដំណើរនោះដល់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងស្តាប់ពាក្យរបស់អ្នកនោះ។
[១៤] (ទេវតាតបថា) ខ្ញុំក៏មិនដឹងដំណើរនោះដែរ ការដឹងក្នុងដំណើរនុ៎ះរបស់ខ្ញុំ មិនមានទេ លុះតែព្រះជិនៈ ទើបទ្រង់ជ្រាបនូវក្បាល និងធម៌ធើ្វក្បាលឲ្យធ្លាក់ចុះ។
[១៥] (ពាវរីព្រាហ្មណ៍សួរថា) លើប្រថពីមណ្ឌលនេះ តើនរណា ទើបដឹងនូវក្បាល និងធម៌ធើ្វក្បាលឲ្យធ្លាក់ចុះ មា្នលទេវតា អ្នកចូរប្រាប់បុគ្គលអ្នកដឹងនោះ ដល់ខ្ញុំ។
[១៦] (ទេវតាតបថា) ព្រះលោកនាយក ជាពូជពង្សរបស់ព្រះបាទឱក្កាកៈ ជាសក្យបុត្រ ជាអ្នកធើ្វនូវពន្លឺ ព្រះអង្គសេ្តចចេញចាកកបិលវត្ថុបុរី (ទ្រង់ព្រះផ្នួស)។
ID: 637354139345184978
ទៅកាន់ទំព័រ៖