ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

 កិលេស​កាម តើ​ដូចម្តេច។ ចំណង់ ឈ្មោះថា កាម​ តម្រេក​ឈ្មោះថា កាម ចំណង់ និង​តម្រេក​ឈ្មោះថា កាម តម្រិះ ឈ្មោះថា កាម តម្រេក ឈ្មោះថា​ កាម តម្រិះ និង​តម្រេក ឈ្មោះថា កាម បាន​ដល់ ចំណង់​គឺ​កាម​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ តម្រេក​គឺ​កាម​ សេចក្តី​រីករាយ​គឺ​កាម តណ្ហា​គឺ​កាម សេចក្តី​ស្នេហា​គឺ​កាម សេចក្តី​ស្រេកឃ្លាន​គឺ​កាម សេចក្តី​អន្ទះអន្ទែង​គឺ​កាម សេចក្តី​ប្រាថ្នា​គឺ​កាម​ សេចក្តី​ជ្រប់​គឺ​កាម កិរិយា​លង់​ចុះ​គឺ​កាម អន្លង់​គឺ​កាម គ្រឿង​ប្រកប​គឺ​កាម សេចក្តី​ប្រកាន់​គឺ​កាម នី​វរ​ណៈ​គឺ​កាមច្ឆន្ទៈ។
ម្នាល​កាម តថាគត​ឃើញ​ទីតាំង​របស់​អ្នក​ហើយ ម្នាល​កាម​ អ្នក​កើតអំពី​សេចក្តី​ត្រិះរិះ តថាគត​នឹង​លែង​ត្រិះរិះ​រក​អ្នក ម្នាល​កាម អ្នក​នឹង​មិន​មាន​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ។

 ពួក​នេះ លោក​ហៅថា កិលេស​កាម។ តណ្ហា លោក​ហៅថា​ សេចក្តី​ប្រាថ្នា បានខាង តម្រេក តម្រេក​ខ្លាំង។បេ។ អភិជ្ឈា លោភៈ អកុសលមូល។ ពាក្យ​ថា បុគ្គល​មិន​គប្បី​ប្រាថ្នា​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ បាន​សេចក្តី​ថា​ បុគ្គល​មិន​គប្បី​ប្រាថ្នា មិន​គប្បី​ជាប់​នៅ ក្នុង​កិលេស​កាម និង​វត្ថុកាម​ទាំងឡាយ គឺជា​អ្នក​មិន​ប្រាថ្នា​ មិន​លង់​ចុះ មិន​ជ្រប់ មិន​ងប់ ប្រាសចាក​ប្រាថ្នា ចោល​ប្រាថ្នា ខ្ជាក់​ប្រាថ្នា លែង​ប្រាថ្នា​ លះ​ប្រាថ្នា លះ​ចោល​ប្រាថ្នា ប្រាសចាក​រាគៈ ចោល​រាគៈ ខ្ជាក់​រាគៈ លែង​រាគៈ លះ​រាគៈ រលាស់ចោល​រាគៈ​ ចេញ​ចាក​តណ្ហា
ថយ | ទំព័រទី ៤២ | បន្ទាប់
ID: 637354315133434858
ទៅកាន់ទំព័រ៖