ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

 [២១៧​] ពាក្យ​ថា ប៉ុនែ្ត​កាលបើ​អ្នក​បានដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ សេចក្តី​ថា អមត​និព្វាន លោក​ហៅថា ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ បានខាង​ការ​រម្ងាប់​សង្ខារ​ទាំ​ពួង ការ​លះបង់​ឧបធិ​ទាំងពួង ការ​អស់​តណ្ហា ការប្រាសចាក​រាគៈ ការ​រលត់​និព្វាន។ ពាក្យ​ថា ប្រសើរ គឺ​ធម៌​ដ៏​លើស ដ៏​ប្រសើរ ប្រសើរ​វិសេស ជា​ប្រធាន ឧត្តម ថ្លៃថ្លា។ ពាក្យ​ថា​ ដឹង​ច្បាស់ គឺ​ដឹង​ប្រាកដ យល់​ច្បាស់ ជ្រាប​ច្បាស់ ចាក់ធ្លុះ​ចំពោះ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ប៉ុន្តែ កាលបើ​អ្នក​បានដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ។
 [២១៨​] ពាក្យ​ថា យ៉ាងនេះ នឹង​ឆ្លង​នូវ​ឱឃៈ​នេះ​បាន​ គឺ​អ្នក​គប្បី​ឆ្លង​ គប្បី​ឈាន​កន្លង គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​នូវ​កាមោឃៈ​ ភវោឃៈ ទិដ្ឋោឃៈ អវិជ្ជោឃៈ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) យ៉ាងនេះ​ នឹង​ឆ្លង​ឱឃៈ​នេះ​បាន។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ ត្រាស់​ថា
ម្នាល​ធោ​តកៈ តថាគត​មិន​អាច​ដើម្បី​ដោះ​អ្នកណាមួយ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ដែល​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​បានទេ ប៉ុន្តែ កាលបើ​អ្នក​បានដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ យ៉ាង​នេះ នឹង​ឆ្លង​ឱឃៈ​នេះ​បាន។
ថយ | ទំព័រទី ១៩១ | បន្ទាប់
ID: 637355171205352384
ទៅកាន់ទំព័រ៖