ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

ឲ្យ​ដល់​នូវ​ការ​មិន​មាន​ទី​កើត​ មាន​កិរិយា​មិនកើត​តទៅ​ជា​ធម្មតា ហេតុ​នោះ​ ព្រះពុទ្ធ​ ឈ្មោះថា​មិន​មាន​ព្រៃ មាន​ព្រៃ​ចេញ​ហើយ​ ប្រាសចាក​ព្រៃ​ លះបង់​ព្រៃ​ រួច​ស្រឡះ​ចាក​ព្រៃ ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ព្រៃ​ទាំងអស់ ហេតុ​នោះ​ (លោក​ពោល​ថា​) មាន​ព្រៃ​ចេញ​ហើយ។ ពាក្យ​ថា​ ព្រះពុទ្ធ​នាគ គឺ​ព្រះមានព្រះភាគ ឈ្មោះថា​នាគ ព្រោះ​ហេតុ​ទ្រង់​មិន​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់។ ឈ្មោះថា​នាគ ព្រោះ​ហេតុ​ទ្រង់​មិន​លុះ។ ឈ្មោះថា​នាគ ព្រោះ​ហេតុ​ទ្រង់​មិន​មក។បេ។ ព្រះមានព្រះភាគ ឈ្មោះថា​នាគ ព្រោះ​ហេតុ​ទ្រង់​មិន​មក​ យ៉ាងនេះ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មាន​កាម​ចេញ​ហើយ មាន​ព្រៃ​ចេញ​ហើយ​ ជា​ព្រះពុទ្ធ​នាគ។
 [១៤៣​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា គប្បី​ពោល​មុសា ព្រោះ​ហេតុ​ដូចម្ដេច​កើត ត្រង់​ពាក្យ​ថា ព្រោះ​ហេតុ​ដូចម្ដេច​កើត​ គឺ ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ព្រោះ​ការណ៍​អ្វី ព្រោះ​បច្ច័យ​អ្វី ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ព្រោះ​ហេតុ​ដូចម្ដេច​កើត។ ពាក្យ​ថា គប្បី​ពោល​មុសា គឺ​គប្បី​ពោល​ពាក្យ​មុសា​ពោល​មុសាវាទ ពោល​ពាក្យ​មិន​ប្រសើរ។ បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ ទៅ​ក្នុង​ទីប្រជុំ​ក្តី ទៅ​ក្នុង​បរិ​ស័ទ​ក្តី ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាល​ពួក​ញាតិ​ក្ដី​ ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាល​រាជត្រកូល​ក្តី ដែល​គេ​កោះ​ទៅ​សួរ​ជា​សាក្សី​ថា ម្នាល​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ អ្នក​ចូរ​មក អ្នកដឹង​ហេតុ​ណា ចូរ​ពោល​ហេតុ​នោះ
ថយ | ទំព័រទី ១២៤ | បន្ទាប់
ID: 637357102220639904
ទៅកាន់ទំព័រ៖