ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

មួយទៀត បុគ្គល​ណា ចម្រើន​អដ្ឋង្គិក​មគ្គ​ដ៏​ប្រសើរ​ ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ បុគ្គល​នោះ​ រមែង​ចួប បាន​ បាន​ចំពោះ​នូវ​ផល​ក្នុង​លំដាប់ លំដាប់​ស្មើ​នៃ​មគ្គ​នោះ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ជា​ធម៌​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញ​ចំពោះខ្លួន ជា​ធម៌​ឲ្យផល​មិន​រង់ចាំ​កាល យ៉ាងនេះ​ក៏បាន។ មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​ទ្រព្យ​ ប្រកបដោយ​កា​ល មិនបាន​ផល​ក្នុង​លំដាប់​ រមែង​រង់ចាំ​កាល​យ៉ាងណា​ ធម៌​នេះ មិនមែន​យ៉ាងនោះ​ទេ បុគ្គល​ណា ចម្រើន​អដ្ឋង្គិក​មគ្គ​ដ៏​ប្រសើរ ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ បុគ្គល​នោះ រមែង​ចួប បាន បាន​ចំពោះ​នូវ​ផល​ក្នុង​លំដាប់ លំដាប់​ស្មើ​នៃ​មគ្គ​នោះ មិនមែន​បាន​ក្នុង​ពេល​ដទៃ​ មិនមែន​បាន​ក្នុង​លោក​ដទៃ​ទេ ជា​ធម៌​ឲ្យផល​មិន​រង់ចាំ​កាល យ៉ាងនេះ​ ហេតុ​នោះ​ (លោក​ពោល​ថា​) ជា​ធម៌​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញ​ចំពោះខ្លួន ជា​ធម៌​ឲ្យ​ផល​មិន​រង់ចាំ​កាល។
 [១៩០​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ជា​គ្រឿង​អស់​តណ្ហា មិន​មាន​ចង្រៃ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ តណ្ហា បាន​ដល់ រូប​តណ្ហា សទ្ទ​តណ្ហា​ គន្ធ​តណ្ហា​ រស​តណ្ហា​ ផោដ្ឋព្វ​តណ្ហា ធម្ម​តណ្ហា។ ពាក្យ​ថា ជា​គ្រឿង​អស់​តណ្ហា គឺជា​គ្រឿង​អស់ចំណង់ អស់​រាគៈ​ អស់​ទោសៈ អស់​មោហៈ​ អស់​គតិ អស់​ឧប​បត្តិ អស់​បដិសន្ធិ អស់​ភព អស់​សង្សារ អស់​វដ្តៈ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦២ | បន្ទាប់
ID: 637357769020318996
ទៅកាន់ទំព័រ៖