ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

 ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ស្នេហា របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​ការ​ជាប់​ចំពាក់​ រមែង​មាន​ បានន័យ​ថា តណ្ហា​ស្នេហា​ក្តី ទិដ្ឋិ​ស្នេហា​ក្តី រមែង​មាន កើត កើត​ព្រម លូតលាស់​ ចំរើន​ឡើង កើត​ប្រាកដ​ឡើង ព្រោះ​វិប​ល្លា​សជា​បច័្ចយ​ផង ព្រោះ​ការ​ជាប់​ចំពាក់​ដោយ​ការ​មើលឃើញ​ និ​ងការ​ឮជា​បច្ច័យ​ផង​ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) សេចក្តី​ស្នេហា​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​ការ​ជាប់​ចំពាក់ រមែង​មាន។
 [២៣៨​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ទុ​ក្ខ​នេះ មាន​ឡើង​ព្រោះ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​ស្នេហា​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ស្នេហា បាន​ដល់​សេចក្តី​ស្នេហា ២ យ៉ាង គឺ តណ្ហា​ស្នេហា ១ ទិដ្ឋិ​ស្នេហា ១។បេ។ នេះ​តណ្ហា​ស្នេហា។បេ។ នេះ​ទិដ្ឋិ​ស្នេហា។ ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ទុក្ខ​នេះ មាន​ឡើង សេចក្តី​ថា​ បុគ្គល​​ពួក​ខ្លះ​ ក្នុង​លោក​នេះ​ ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត សម្លាប់សត្វ​ខ្លះ កាន់​យក​ទ្រព្យ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ​ខ្លះ​ កាត់​ទី​តខ្លះ​ ប្លន់​ធំ​ខ្លះ ប្លន់​តូច​ខ្លះ ចាំ​ស្កា​ត់​ផ្លូវ​ខ្លះ គប់​រក​ភរិយា​បុគ្គល​ដទៃ​ខ្លះ​ ពោល​ពាក្យ​កុហក​ខ្លះ។ ​ពួក​រាជបុរស​ចាប់​បុគ្គល​នុ៎ះ​ ថ្វាយព្រះ​រាជា​ថា បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ចោរ​នេះ​ ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់ ទ្រង់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​អាជ្ញា​ណា​ សូម​ទ្រង់​ដាក់​អាជ្ញា​នោះ​ ដល់​ចោរ​នេះ​ចុះ។ ព្រះរាជា​ទ្រង់​ដៀលត្មះ​ចោរ​នោះ។
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 637357818582598317
ទៅកាន់ទំព័រ៖