ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

ភ័យ ទុក្ខ ទោមនស្ស​នុ៎ះ កើត​ហើយ​ព្រោះ​អ្វី។ កើត​ហើយ​ដល់​ចោរ​នោះ​ ព្រោះ​សេចក្តី​ស្នេហា​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ​ ព្រោះ​តម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ​នឹង​តម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ។ បើ​ព្រះរាជា​មិន​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ ដោយហេតុ​ប៉ុណ្ណេះ​ទេ។ ព្រះរាជា​ក៏​ទ្រង់​ឲ្យ​ធ្វើ​កម្ម​ករណ៍​ផ្សេង​ៗ ដល់​ចោរ​នោះ គឺ​ឲ្យ​វាយ​ដោយ​ស៊ែ​ខ្លះ ឲ្យ​វាយ​ដោយ​រំពាត់ផ្ដៅ​ខ្លះ ឲ្យ​វាយ​ដោយ​ដំបង​ខ្លី​ខ្លះ​ កាត់​ដៃ​ខ្លះ​ កាត់​ជើង​ខ្លះ​ កាត់​ទាំង​ដៃ​ទាំង​ជើង​ខ្លះ​ កាត់​ស្លឹកត្រចៀក​ខ្លះ​ កាត់​ច្រមុះ​ខ្លះ កាត់​ទាំង​ស្លឹកត្រចៀក​ទាំង​ច្រមុះ​ខ្លះ ធ្វើ​ពិល​ង្គ​ថា​លិក​កម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​សង្ខ​មុ​ណ្ឌ​កកម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​រាហុមុខ​កម្ម​ខ្លះ​ ធ្វើ​ជោតិ​មា​លិក​កម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​ហត្ថ​ប្ប​ជ្ជោ​តិក​កម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​ឯរក​វដ្ដិ​កកម្ម​ខ្លះ​ ធ្វើ​ចិរ​វាសិ​កកម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​ឯណេយ្យ​កកម្ម​ខ្លះ​ ធ្វើ​ពលិស​មំ​សិ​កកម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​កហាប​ណិក​កម្ម​ខ្លះ​ ធ្វើ​ខា​រាប​តច្ឆិ​កកម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​បលិ​ឃបរិវត្តិ​កកម្ម​ខ្លះ ធ្វើ​បលា​លបី​ឋកកម្ម​ខ្លះ​ ស្រោច​ដោយ​ប្រេង​ក្តៅ​ខ្លះ​ ឲ្យ​ឆ្កែខាំ​ខ្លះ ឲ្យ​ដេក​ផ្ងា​រលើ​ឈើ​អណ្ដោត​ទាំង​រស់​ខ្លះ​ កាត់​ក្បាល​ដោយ​ដាវ​ខ្លះ។ ចោរ​នោះ​ ក៏​រងទុក្ខ​ ទោមនស្ស ព្រោះ​កម្ម​ករណ៍​ជា​បច្ច័យ។
ថយ | ទំព័រទី ២០៩ | បន្ទាប់
ID: 637357819212767278
ទៅកាន់ទំព័រ៖