ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

ភ័យ ទុក្ខ ទោមនស្ស​នុ៎ះ កើត​ហើយ​ព្រោះ​អ្វី។ កើត​ហើយ​ដល់​ចោរ​នោះ​ ព្រោះ​សេចក្តី​ស្នេហា​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ​ ព្រោះ​តម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ​ និ​ងតម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ។ ព្រះរាជា ជា​ឥស្ស​រៈ​នៃ​អាជ្ញា​ទាំង ៤ នេះ។ ចោរ​នោះ​ លុះ​បែក​ធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ រមែង​ទៅ​កើត​ឯអបាយ ទុគ្គតិ វិនិបាត នរក ព្រោះ​កម្ម​ជា​របស់​ខ្លួន។ ពួក​នាយ​និរយបាល ឲ្យ​ធ្វើ​កម្ម​ករណ៍ ឈ្មោះ​ចំណង​ ៥ ប្រការ​នុ៎ះ គឺ​ បោះ​ដែក​គោល​ក្ដៅ​ត្រង់​ដៃ ១ បោះដែកគោល​ក្ដៅ​ត្រង់​ដៃ​ទីពីរ ១ បោះ​ដែក​គោល​ក្ដៅ​ត្រង់​ជើង ១ បោះ​ដែក​គោល​ក្ដៅ​ត្រង់​ជើង​ទីពីរ​ ១ បោះដែកគោល​ក្ដៅ​ត្រង់​កណ្ដាល​ទ្រូង ១។ សត្វ​នោះ​ រងទុក្ខ​វេទនា​ខ្លោចផ្សា​ដ៏​ក្លាខ្លាំង​ ក្នុង​ទីនោះ បាបកម្ម​នោះ​ មិនទាន់​អស់ ដរាប​ណា សត្វ​នោះ​ ក៏​មិនទាន់​ធ្វើ​មរណកាល​ ដរាប​នោះ។ ភ័យ ទុក្ខ ទោមនស្ស​នុ៎ះ​ កើត​ហើយ​ព្រោះ​អ្វី។ កើត​ហើយ​ដល់​សត្វ​នោះ ព្រោះ​សេចក្តី​ស្នេហា​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ​ ព្រោះ​តម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ ព្រោះ​សេចក្តី​រីករាយ និ​ងតម្រេក​ជា​បច្ច័យ​ខ្លះ។ ​ពួក​នាយ​និរយបាល ញុំាង​សត្វ​នុ៎ះ​ ឲ្យ​ដេក​សន្ធឹង ហើយ​ចាំង​ដោយ​ដឹង​ទាំងឡាយ។
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 637357819518520448
ទៅកាន់ទំព័រ៖