ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

 [២៣៩ ] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា បុគ្គល​កាល​សំឡឹង​ឃើញ​ទោស​ ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្នេហា​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ស្នេហា បាន​ដល់​សេចក្តី​ស្នេហា ២ គឺ តណ្ហា​ស្នេហា ១ ទិដ្ឋិ​ស្នេហា ១។បេ។ នេះ​តណ្ហា​ស្នេហា។បេ។ នេះ​ទិដ្ឋិ​ស្នេហា។ ពាក្យ​ថា បុគ្គល​កាល​សំឡឹង​ឃើញ​ទោស​ ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្នេហា​ បាន​សេចក្តី​ថា បុគ្គល​កាល​សំឡឹង​ឃើញ រមិលមើល ពិនិត្យមើល ពិចារណាមើល នូវ​ទោស​ក្នុង​តណ្ហា​ស្នេហា​ផង​ ក្នុង​ទិដ្ឋិ​ស្នេហា​ផង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បុគ្គល​កាល​សំឡឹង​ឃើញ​ទោស ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្នេហា។ គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ម្នាក់ឯង​ ដូច​កុយរមាស។ ហេតុ​នោះ ព្រះ​បច្ចេក​សម្ពុទ្ធ​នោះ​ ពោល​ថា​
សេចក្តី​ស្នេហា​ របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​ការ​ជាប់​ចំពាក់ រមែង​មាន សេចក្តី​ទុក្ខ​នេះ មាន​ឡើយ ព្រោះ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​ស្នេហា​ បុគ្គល​កាល​សំឡឹង​ឃើញ​ទោស ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្នេហា គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ម្នាក់ឯង ដូច​កុយរមាស។
ថយ | ទំព័រទី ២១៥ | បន្ទាប់
ID: 637357821299173735
ទៅកាន់ទំព័រ៖