ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

នូវ​ការ​ចំរើន​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន ៤ ដឹកនាំ​ក្នុង​ការ​ប្រក​បរឿយៗ​ នូវ​ការ​ចំ​រើ​នសម្ម​ប្ប​ធាន ៤។បេ។ នូវ​ឥទ្ធិ​បា​ទ ៤ នូវ​ឥន្រ្ទិយ ៥ នូវ​ពលៈ ៥ នូវ​ពោជ្ឈង្គៈ​ ៧ នូវ​អរិយមគ្គ​មាន​អង្គ ៨ ផង​ នេះ​អនាគា​រិក​មិត្ត។
 ការ​ដើរទៅ​ជា​សុខ ការ​មក​ជា​សុខ ការ​ទៅមក​ជា​សុខ​ ការ​ឈរ​ជា​សុខ ការ​អង្គុយ​ជា​សុខ ការ​ដេក​ជា​សុខ ការ​ហៅរក​ជា​សុខ ការ​និយាយរក​គ្នា​ជា​សុខ​ ការ​និយាយ​ឆ្លើយ​ឆ្លង​គ្នា​ជា​សុខ ការ​និយាយ​ស្រុះស្រួល​គ្នា​ជា​សុខ​ ជាមួយនឹង​ពួក​ជន​ណា ពួក​ជន​នោះ លោក​ហៅថា អ្នកមាន​ចិត្តល្អ។
 ពាក្យ​ថា បុគ្គល​កាល​អនុគ្រោះ​ចំពោះ​មិត្ត​ និ​ងអ្នកមាន​ចិត្តល្អ​ រមែង​ញុំាង​ប្រយោជន៍​ឲ្យ​វិនាស គឺ​បុគ្គល​កាល​អនុគ្រោះ ទំនុកបម្រុង ផ្ចុ​ងផ្ដើម​ចំពោះ​មិត្ត​ផង​ ចំពោះ​អ្នកមាន​ចិត្តល្អ​ផង ចំពោះ​ជន​ដែល​ធ្លាប់​ឃើញ​គ្នា​ផង​ ចំពោះ​ជន​ដែល​រាប់គ្នា​ស្និទ្ធ​ផង​ ចំពោះ​សំឡាញ់​ផង រមែង​ញុំាង​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ និ​ងប្រយោជន៍​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​វិនាស​ ញុំាង​ប្រយោជន៍​ទាំងពីរ​ឲ្យ​វិនាស​ ញុំាង​ប្រយោជន៍​បច្ចុប្បន្ន​ឲ្យ​វិនាស​ ញុំាង​ប្រយោជន៍​បរលោក​ឲ្យ​វិនាស​ ញុំាង​ប្រយោជន៍​ដ៏​ក្រៃលែង​ឲ្យ​វិនាស​ ឲ្យ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ ឲ្យ​បាត់បង់ ឲ្យ​អន្ដរធាន ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បុគ្គល​កាល​អនុគ្រោះ​ចំពោះ​មិត្ត​ និ​ងអ្នកមាន​ចិត្តល្អ រមែង​ញុំាង​ប្រយោជន៍​ឲ្យ​វិនាស។
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 637357822201061971
ទៅកាន់ទំព័រ៖