ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

បុគ្គល​ឃើញ​ភ័យ​នុ៎ះ ក្នុង​កាមគុណ​ទាំងឡាយ​ថា​ នេះ​ជា​ចង្រៃ ជា​បូស ជា​ឧបទ្រព ជា​រោគ ជា​ព្រួញ​ និ​ងជា​ភ័យ​របស់​អញ​ហើយ គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ម្នាក់ឯង​ដូច​កុយរមាស។
[២៩៧​] បុគ្គល​គ្រប​សង្កត់​នូវ​ធម្មជាត​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ គឺ​ត្រជាក់ កម្ដៅ គម្លាន សម្រេក ខ្យល់​ និ​ងកម្ដៅថ្ងៃ របោម​ និ​ងសត្វ​លូន​ហើយ គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ម្នាក់ឯង​ដូច​កុយរមាស។

 [២៩៨​] ពាក្យ​ថា ត្រជាក់ កម្ដៅ គម្លាន សម្រេក សេចក្តី​ថា ត្រជាក់ ដោយហេតុ ២ គឺ​ ត្រជាក់​ដោយអំណាច​កម្រើក​ធាតុ​ខាងក្នុង ឬត្រជាក់​ដោយអំណាច​រដូវ​ខាងក្រៅ។ ពាក្យ​ថា​ កម្ដៅ បាន​ដល់ កម្ដៅ​ដោយហេតុ ២ គឺ កម្ដៅ​ដោយអំណាច​កម្រើក​ធាតុ​ខាងក្នុង​ ឬកម្ដៅ​ដោយអំណាច​រដូវ​ខាងក្រៅ។ ដែល​ហៅថា គម្លាន បាន​ដល់​សេចក្តី​ឃ្លាន។ ដែល​ហៅថា សម្រេក បាន​ដល់​ការ​ស្រេកទឹក​ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ត្រជាក់ កម្ដៅ គម្លាន សម្រេក។
ថយ | ទំព័រទី ២៨១ | បន្ទាប់
ID: 637357865127053600
ទៅកាន់ទំព័រ៖