ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

 [៣៥៤​] ពាក្យ​ថា បន្ទោបង់​នូវ​ឧបក្កិលេស​ទាំងពួង សេចក្តី​ថា​ រាគៈ​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត​ ទោសៈ​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត មោហៈ​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត កោ​ធៈ​ ឧបនាហៈ។បេ។ អកុសលា​ភិ​សង្ខារ​ទាំងពួង ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត។ ពាក្យ​ថា បន្ទោបង់​នូវ​ឧបក្កិលេស​ទាំងពួង​ គឺ បន្ទោ បន្ទោបង់ បន្សាត់​បង់ លះបង់ ធ្វើឲ្យ​វិនាស ឲ្យ​ដល់​នូវ​ការ​មិនកើត​មាន​នូវ​ឧបក្កិលេស​ទាំងពួង​នៃ​ចិត្ត​ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បន្ទោបង់​នូវ​ឧបក្កិលេស​ទាំងពួង។
 [៣៥៥​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ជា​អ្នក​មិន​អាស្រ័យ កាត់​បង់​នូវ​សេចក្តី​ស្នេហា និ​ងទោសៈ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ជា​អ្នក​មិន​អាស្រ័យ សេចក្តី​ថា​ ការ​អាស្រ័យ​មាន​ ២ គឺ ការ​អាស្រ័យ​គឺ​តណ្ហា ១ ការ​អាស្រ័យ​គឺ​ទិដ្ឋិ ១។បេ​។ នេះ​ការ​អាស្រ័យ​គឺ​តណ្ហា។បេ។ នេះ​ការ​អាស្រ័យ​គឺ​ទិដ្ឋិ។ ពាក្យ​ថា សេចក្តី​ស្នេហា​ បាន​ដល់​ស្នេហា ២ គឺ តណ្ហា​ស្នេហា ១ ទិដ្ឋិ​ស្នេហា ១។បេ។ នេះ​តណ្ហា​ស្នេហា។បេ។ នេះ​ទិដ្ឋិ​ស្នេហា។
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៣ | បន្ទាប់
ID: 637357974364187117
ទៅកាន់ទំព័រ៖