ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៨

 [៣៧៣​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា មិន​ជាប់​ក្នុង​ជាល​ដូច​ខ្យល់​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ខ្យល់ បាន​ដល់ ខ្យល់​ខាងកើត ខ្យល់​ខាងលិច ខ្យល់​ខាងជើង ខ្យល់​ខាងត្បូង​ ខ្យល់​មាន​ធូលី ខ្យល់​ត្រជាក់ ខ្យល់​ក្តៅ​ ខ្យល់​តិច ខ្យល់​ច្រើន ខ្យល់​កើត​តាមកាល​ ខ្យល់ព្យុះ ខ្យល់​ស្លាប​សត្វ​ ខ្យល់​គ្រុឌ ខ្យល់​ផ្លិត​ស្លឹកត្នោត​ ខ្យល់​កើតអំពី​ការ​បក់។ បណ្តាញ​ធ្វើអំពី​អំបោះ ហៅថា ជាល។ ខ្យល់​មិន​ជាប់ បុគ្គល​ចាប់​មិនបាន​ មិន​ទើសទាក់ មិន​ជាប់​ចំពាក់​ក្នុង​ជាល​ យ៉ាងណាមិញ ជាល​មាន ២យ៉ាង គឺ ជាល​គឺ​តណ្ហា ១ ជាល​គឺ​ទិដ្ឋិ ១។បេ។ នេះ​ជាល​គឺ​តណ្ហា។បេ។ នេះ​ជាល​គឺ​ទិដ្ឋិ។ ព្រះ​បច្ចេក​សម្ពុទ្ធ​នោះ​ លះ​ចោល​នូវ​ជាល​គឺ​តណ្ហា រលាស់ចោល​នូវ​ជាល​គឺ​ទិដ្ឋិ ព្រោះតែ​លះ​ចោល​នូវ​ជាល​គឺ​តណ្ហា ព្រោះតែ​រលាស់ចោល​នូវ​ជាល​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ព្រះ​បច្ចេក​សម្ពុទ្ធ​នោះ ទើប​មិន​ជាប់​ក្នុង​រូប មិន​ជាប់​ក្នុង​សំឡេង។បេ។ មិន​ជាប់ មិន​កាន់​យក​ មិន​ទើសទាក់ មិន​ជាប់​ចំពាក់​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ដែល​ឃើញ ឮ ប៉ះពាល់​ ឬដឹង គឺ​លោក​ងាក​ចេញ ដោះចេញ​ រួច​ស្រឡះ មិន​ប្រកប​ មានចិត្ត​មិន​សល់​វល់ ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មិន​ជាប់​ក្នុង​ជាល ដូច​ខ្យល់។
ថយ | ទំព័រទី ៣៧១ | បន្ទាប់
ID: 637357980870137083
ទៅកាន់ទំព័រ៖