ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៩

 [១៨៣​] ធម៌ ៩ មានការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ដោយ​ត្រូវ​ទំនងជា​មូល គឺ​កាល​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​ដោយ​ត្រូវ​ទំនង​ ថា​មិន​ទៀង បា​មុ​ជ្ជៈ​រមែង​កើត កាល​បុគ្គល​មានចិត្ត​រីករាយ​ហើយ បីតិ រមែង​កើត កាល​បុគ្គល​មានចិត្ត​ប្រកបដោយ​បីតិ​ កាយ​រមែង​ស្ងប់ បុគ្គល​មាន​កាយ​ស្ងប់ រមែង​ទទួល​នូវ​សេចក្ដីសុខ កាល​បុគ្គល​មាន​សេចក្ដីសុខ​ ចិត្ត​រមែង​តាំង​មាំ បុគ្គល​ដែល​មាន​ចិត្ត​តាំង​មាំ​ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជា​ទុក្ខ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជាហេតុ​នាំ​ឲ្យ​កើតទុក្ខ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជាទី​រំលត់ទុក្ខ​ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជា​បដិបទា ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ កាល​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ដោយ​ត្រូវ​ទំនង​ថា​ជា​ទុក្ខ បា​មុ​ជ្ជៈ រមែង​កើត កាល​បុគ្គល​មានចិត្ត​រីករាយ​ហើយ​ បីតិ​រមែង​កើត កាល​បុគ្គល​មាន​ចិត្ត​ប្រកបដោយ​បីតិ​ កាយ​រមែង​ស្ងប់ បុគ្គល​មាន​កាយ​ស្ងប់ រមែង​ទទួល​នូវ​សុខ កាល​បុគ្គល​មាន​សេចក្ដីសុខ ចិត្ត​រមែង​តំ​កល់​មាំ បុគ្គល​មាន​ចិ​ត្ត​តំ​កល់​មាំ​ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាម​ពិត​ថា នេះ​ជា​ទុក្ខ​ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជាហេតុ​នាំឲ្យកើត​ទុក្ខ រមែង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជា​បដិបទា​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​ កាល​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ដោយ​ត្រូវ​ទំនង​ថា​ជា​អនត្តា បា​មុ​ជ្ជៈ​រមែង​កើត។បេ។ កាល​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​រូប​ដោយ​ត្រូវ​ទំនង​ ថា​មិន​ទៀង បា​មុ​ជ្ជៈ រមែង​កើត
ថយ | ទំព័រទី ១៩៧ | បន្ទាប់
ID: 637361437091615824
ទៅកាន់ទំព័រ៖