ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៩

ជា​កណ្តាល​ក៏​មាន ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ក៏​មាន ការ​ចម្រើន​ធម៌​ជាកុសល​ដែល​មិនបាន​រាប់បញ្ចូល​ (ក្នុង​វដ្ដៈ​) គឺ​លោ​កុត្ត​រៈ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់។ ភាវនា ៤ យ៉ាង គឺ​បុគ្គល​កាល​ត្រាស់​ដឹង ដែល​ជា​បរិញ្ញា​បដិវេធ​ហើយ​ចម្រើន​ ១(១) កាល​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​សមុទយសច្ច ដែល​ជា​បហា​នប្ប​ដិ​វេធ ហើយ​ចម្រើន​ ១ ​; កាល​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​និរោធ​សច្ច ដែល​ជា​សច្ឆិកិរិយា​បដិវេធ​ ហើយ​ចម្រើន ១ កាល​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​មគ្គសច្ច ដែល​ជា​ភាវនា​បដិវេធ ហើយ​ចម្រើន ១ ភាវនា​មាន ៤ យ៉ាងនេះ​ឯង។
 [៦៩​] ភាវនា ៤ យ៉ាង​ ដោយឡែក​ទៀត គឺ ឯសនា​ភាវនា ១ បដិលាភ​ភាវនា ១ ឯករ​សា​ភាវនា ១ អា​សេវនា​ភាវនា ១។
 ឯសនា​ភាវនា តើ​ដូ​ចមេ្តច កាល​ពួក​ជន​ទាំងពួង​កំពុង​ចូលកាន់​សមាធិ​ ធម៌​ទាំងឡាយ​ដែល​កើត​ក្នុង​ចំណែកខាង​ដើម​នោះ ជា​ធម៌​មាន​កិច្ច​ស្មើគ្នា នេះ​ឈ្មោះថា​ ឯសនា​ភាវនា ដោយ​ប្រការ​ដូ​ចេ្នះ។
 បដិលាភ​ភាវនា តើ​ដូចម្តេច កាល​ពួក​ជន​ទាំងពួង ដែល​បាន​ចូលកាន់​សមាធិ​ហើយ​ ធម៌​ទាំងឡាយ​ដែល​កើត​ក្នុង​សមាធិ​នោះ រមែង​មិន​កន្លង​នូវ​គ្នា​និង​គ្នា​ឡើយ នេះ​ឈ្មោះថា​ បដិលាភ​ភាវនា​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ។
 [៧០​] ឯករ​សា​ភាវនា​ តើ​ដូចម្តេច កាល​បុគ្គល​ចម្រើន​សទ្ធិន្ទ្រិយ ដោយ​អត្ថ​ថា ជឿស៊ប់​ឥន្ទ្រិយ​ទាំង ៤ ជា​ធម្មជាត​មាន​រស​តែមួយ​
(១) ចម្រើន​អរិយមគ្គ។ អដ្ឋកថា។
ថយ | ទំព័រទី ៦២ | បន្ទាប់
ID: 637358756887425269
ទៅកាន់ទំព័រ៖