ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៩

បុគ្គល​នោះ មាន​រូប សំឡេង ក្លិន រស ផ្សព្វ ណា ជាទី​ប្រាថ្នា ជាទី​ត្រេកអរ​ ជាទី​ពេញចិត្ត ក្នុង​លោក​នេះ ពុំ​នោះ​សោត ពួក​ជន​ណា ទោះជា​មាតា​ក្តី បិតា​ក្តី បងប្អូន​ប្រុស​ក្តី​ បងប្អូន​ស្រី​ក្តី មិត្ត​ក្តី អាមាត្យ​ក្តី ញាតិ​ក្តី សាលោហិត​ក្តី ជា​អ្នក​ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​ចម្រើន​ ប្រាថ្នា​នូវ​ប្រយោជន៍ ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​សប្បាយ ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ ដល់​បុគ្គល​នោះ ការ​មិន​ចួប​ប្រទះ ការ​មិន​ចួប​ជុំ ការ​មិន​ភប់ប្រសព្វ ការ​មិនបាន​មូល​មិត្ត​ ដោយ​អារម្មណ៍ ឬដោយ​ពួក​ជន​ទាំងនោះ​ឯណា នេះ​លោក​ហៅថា បិ​យេ​ហិ វិប្បយោគ​ទុក្ខ។
 បណ្តា​ធម៌​ទាំងនោះ បុគ្គល​ប្រាថ្នា​របស់​ណា មិនបាន ការដែល​គេ​ប្រាថ្នា​របស់​នោះ​ មិនបាន​នោះ នាំមក​នូវ​ទុក្ខ តើ​ដូចម្តេច។ សត្វ​ទាំងឡាយ​ដែល​មាន​ជាតិ​ជា​ធម្មតា​ តែង​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា ធ្វើ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎ សូមឲ្យ​យើង​ទាំងឡាយ​ កុំ​មាន​ជាតិ​ជា​ធម្មតា ឬថា ជាតិ​មិន​គប្បី​មកដល់​យើង​ទាំងឡាយ ដំណើរ​នុ៎ះ ពួក​សត្វ​មិន​គប្បី​សម្រេច​បាន​តាមប្រាថ្នា​ឡើយ​ ហេតុនេះ​ឯង ទើប​ឈ្មោះថា បុគ្គល​ប្រាថ្នា​របស់​ណា មិនបាន ការដែល​គេ​ប្រាថ្នា​របស់​នោះ​មិនបាន​នោះ​ឯង​ នាំមក​នូវ​ទុក្ខ ពួក​សត្វ​មាន​ជរា​ជា​ធម្មតា។បេ។ ពួក​សត្វ​មាន​ព្យាធិ​ជា​ធម្មតា​ ​ពួក​សត្វ​មាន​មរណៈ​ជា​ធម្មតា ពួក​សត្វ​មាន​សោ​កបរិ​វេទ​ទុក្ខ​ទោ​មនស្សុ​បា​យា​សៈ​ជា​ធម្មតា
ថយ | ទំព័រទី ៨៩ | បន្ទាប់
ID: 637358766328179565
ទៅកាន់ទំព័រ៖