ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៩

សភាវៈ​ដែល​ដុត​នូវ​ការ​ស្ងប់ ឈ្មោះថា​សមាធិ ១ ភាព​នៃ​ធម៌​ដែល​ដុត​នូវ​ធម៌​ប្រាសចាក​ការ​ស្ងប់​ ឈ្មោះថា​សមាធិ ១ ភាព​នៃ​ធម៌​ដែល​ដុត​នូវ​ការ​ស្ងប់​ឈ្មោះថា​សមាធិ ១ ភាព​នៃ​ធម៌​ដែល​ដុត​នូវ​ធម៌​ប្រាសចាក​ការ​ស្ងប់​ ឈ្មោះថា​សមាធិ ១ ធម៌​មាន​សភាព​ស្ងប់​ផង មានប្រយោជន៍​ផង មាន​សេចក្តី​សុខ​ផង ឈ្មោះថា​សមាធិ​(១) នេះ​អត្ថ​ក្នុង​សមាធិ របស់​សមាធិ ២៥ ដែល​ឈ្មោះថា ញាណ ដោយ​អត្ថ​ថា​ដឹង​នូវ​ធម៌​នោះ​ ឈ្មោះថា​បញ្ញា ដោយ​អត្ថ​ថា​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​នោះ ហេតុ​នោះ លោក​ពោល​ថា បញ្ញា​ក្នុង​ការ​សង្រួម​ហើយ​តម្កល់ទុក​ ឈ្មោះថា​សមាធិ​ភាវនា​មយ​ញ្ញាណ។
 [៩៤​] បញ្ញា​ក្នុង​ការកំណត់​នូវ​បច្ច័យ ឈ្មោះថា​ធម្ម​ដ្ឋិ​តិញ្ញាណ​ តើ​ដូចម្តេច អវិជ្ជា​ជាទី​តាំង​នៃ​ការ​កើតឡើង​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​ការប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ផង​ ជាទី​តាំង​នៃ​គ្រឿង​កំណត់​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​ការ​ប្រមូល​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​ការ​ប្រកប​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​កង្វល់​ផង​ ជាទី​តាំង​នៃ​ការប្រជុំ​កើត​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​ហេតុ​ផង ជាទី​តាំង​នៃ​បច្ច័យ​ផង របស់​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ នេះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ​ដោយ​អាការ ៩ យ៉ាង សង្ខារ​ទាំងឡាយ​កើតឡើង​ព្រោះ​បច្ច័យ ធម៌​ទាំង​ ២ នុ៎ះ​សុទ្ធតែ​កើតឡើង​ព្រោះ​បច្ច័យ ហេតុ​នោះ បញ្ញា​ក្នុង​ការកំណត់​នូវ​បច្ច័យ​ ឈ្មោះថា ធម្ម​ដ្ឋិ​តិញ្ញាណ
(១) ត្រង់នេះ មិនមែន​ជា​អត្ថ​របស់​សមាធិ​ទេ។ អដ្ឋកថា។
ថយ | ទំព័រទី ១១៣ | បន្ទាប់
ID: 637361182696325969
ទៅកាន់ទំព័រ៖