ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

 [​៤៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​ភិក្ខុ​សូត្រ​ឡើង​ក្នុង​កណ្តាល​សង្ឃ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃ​បវារណា​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​វត្ថុ​នេះ​ប្រាកដ​ ​តែ​បុគ្គល​មិន​ប្រាកដ​ ​បើ​កម្ម​មានកាល​គួរ​ដល់​សង្ឃ​ហើយ​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឃាត់​វត្ថុ​ទុក​ ​ហើយ​សឹម​បវារណា​។​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​និយាយ​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​បវារណា​ ​ដើម្បីឲ្យ​វត្ថុ​ទាំងឡាយ​ស្អាត​វិសេស​ ​បើ​វត្ថុ​ប្រាកដ​ ​តែ​បុគ្គល​មិន​ប្រាកដ​ទេ​ ​ចូរ​អ្នក​ប្រាប់​វត្ថុ​នោះ​ឥឡូវនេះ​កុំខាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​មាន​ភិក្ខុ​សូត្រ​ឡើង​កណ្តាល​សង្ឃ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃ​បវារណា​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​(​ដ្បិត​)​ ​បុគ្គល​នេះ​ប្រាកដ​ ​តែ​វត្ថុ​មិន​ប្រាកដ​ទេ​ ​បើ​កម្ម​មានកាល​គួរ​ដល់​សង្ឃ​ហើយ​ ​សូម​សង្ឃ​ឃាត់​នូវ​បុគ្គល​ ​ហើយ​សឹម​បវារណា​។​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​និយាយ​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​បវារណា​ ​ដើម្បីឲ្យ​ពួក​ភិក្ខុ​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​បើ​បុគ្គល​ប្រាកដ​ ​តែ​វត្ថុ​មិន​ប្រាកដ​ទេ​ ​ចូរ​អ្នក​ប្រាប់​បុគ្គល​នោះ​ឥឡូវនេះ​កុំខាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​មាន​ភិក្ខុ​សូត្រ​ឡើង​កណ្តាល​សង្ឃ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃ​បវារណា​នោះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​(​ដ្បិត​)​ ​វត្ថុ​នេះ​ក្តី​ ​បុគ្គល​ក្តី​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636830025594311482
ទៅកាន់ទំព័រ៖