ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ពីរោះ​ឬ​ ​គួរ​ដល់​ការងារ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សោ​ណៈ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ការ​នុ៎ះ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ទ្រង់​សួរ​ថា​ ​នែ​សោ​ណៈ​ ​អ្នកឯង​សំគាល់ហេតុ​នោះ​ដូចម្តេច​ ​កាលណាបើ​ខ្សែ​ពិណ​ ​របស់​អ្នក​ធូរ​ពេក​ ​តើ​ពិណ​របស់​អ្នកឯង​ ​មាន​សំឡេង​ពីរោះ​ឬ​ ​គួរ​ដល់​ការងារ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សោ​ណៈ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ការ​នុ៎ះ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ទ្រង់​សួរ​ថា​ ​នែ​សោ​ណៈ​ ​អ្នក​សំគាល់ហេតុ​នោះ​ដូចម្តេច​ ​កាលណាបើ​ខ្សែ​ពិណ​ ​របស់​អ្នក​ ​មិន​តឹង​ពេក​ ​មិន​ធូរ​ពេក​ ​តាំងនៅ​ក្នុង​គុណ​ដ៏​ល្មម​ ​តើ​ពិណ​របស់​អ្នកឯង​ ​មាន​សំឡេង​ពីរោះ​ឬ​ ​គួរ​ដល់​ការងារ​ក្នុង​កាលនោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សោ​ណៈ​នោះ​ក្រាបទូល​ថា​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​នែ​សោ​ណៈ​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ដែល​តឹង​ពេក​ ​នាំឲ្យកើត​សេចក្តី​រាយមាយ​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ដែល​ធូរ​ពេក​ ​នាំឲ្យកើត​សេចក្តី​ខ្ជិលច្រអូស​ ​ដូច​ខ្សែ​ពិណ​យ៉ាងនោះ​ឯង​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​នែ​សោ​ណៈ​ ​ក្នុង​វេលា​នេះ​ ​អ្នក​ចូរ​តាំង​សេចក្តី​ព្យាយាម​ឲ្យ​ស្មើ​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ​ត្រូវ​ប្រើ​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​ស្មើគ្នា​ផង​ ​ត្រូវ​កាន់​យក​នូវ​និមិត្ត​ក្នុង​សមថៈ​នោះ​ផង​។​ ​ព្រះ​សោ​ណៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ទទួល​ស្តាប់​ព្រះពុទ្ធដីកា​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​។​ ​វេលា​នោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៤ | បន្ទាប់
ID: 636830032829815329
ទៅកាន់ទំព័រ៖