ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

កិច្ច​សម្រេច​ហើយ​ ​មិនបាន​ពិចារណា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដែល​មាន​កិច្ច​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​ឬមិន​បាន​ពិចារណា​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​នៃ​កិច្ច​ ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅ​ក្នុង​ទី​ដ៏​ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​រាគៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅ​ក្នុង​ទី​ដ៏​ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​ទោសៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​ទោសៈ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅ​ក្នុង​ទី​ដ៏​ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​មោហៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​មោហៈ​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មានហេតុ​ថា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ពួក​ខ្លះ​ ​មាន​សេចក្តី​រិះគិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​នេះ​ ​កាល​ត្រឡប់​មកកាន់​សេចក្តី​ប្រកាន់​សីល​ ​ប្រកាន់​វត្ត​ដោយ​សភាវៈ​ថ្លៃថ្លា​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅកាន់​សេចក្តី​មិន​ព្យាបាទ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុគ្គល​កុំ​គប្បី​យល់​ហេតុនេះ​ ​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុ​ជា​ព្រះ​ខីណាស្រព​ ​បាន​សិក្សា​ព្រហ្មចារ្យ​ចប់ហើយ​ ​មាន​កិច្ច​សម្រេច​ហើយ​ ​មិនបាន​ពិចារណា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដែល​មាន​កិច្ច​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​ឬមិន​បាន​ពិចារណា​ ​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​នៃ​កិច្ច​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅកាន់​សេចក្តី​មិន​ព្យាបាទ​ ​ព្រោះ​អស់​រាគៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅកាន់​សេចក្តី​មិន​ព្យាបាទ​ ​ព្រោះ​អស់​ទោសៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​ទោសៈ​ហើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​អធ្យាស្រ័យ​បង្អោន​ទៅ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៨ | បន្ទាប់
ID: 636830034091667503
ទៅកាន់ទំព័រ៖