ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ខៀវ​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​លឿង​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ក្រហម​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ហង្សបាទ​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ខ្មៅ​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ក្រហមក្រមៅ​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​លឿងទុំ​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ដូចជា​ពួក​គ្រហស្ថ​ដែល​បរិភោគ​នូវ​កាមគុណ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​បាន​ក្រាបទូល​សេចក្តី​នុះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ជា​ម្ចាស់​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ខៀវ​ទេ​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​លឿង​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ក្រហម​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ហង្សបាទ​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ខ្មៅ​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​ក្រហមក្រមៅ​ ​មិន​ត្រូវ​ពាក់​ស្បែកជើង​មាន​ខ្សែ​លឿងទុំ​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ពាក់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ពាក់​ស្បែកជើង​បិទ​កែង​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​ស្រោប​ជើង​ទាំងអស់​រហូតដល់​ស្មងជើង​ ​(​ដូចជា​ស្បែកជើង​អ្នកស្រុក​យោន​កៈ​)​។​ ​ពាក់​ស្បែកជើង​ដែលគេ​ក្រង​ ​ជា​របៀប​បិទ​ខ្នងជើង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636830036398459444
ទៅកាន់ទំព័រ៖