ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ជក់​យក​ផ្សែង​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក៏​យក​ថ្នាំ​នោះ​មក​មូរ​ ​ធ្វើជា​បារី​ ​ហើយ​ជក់​ទៅ​ ​(​ក៏​ត្រឡប់ទៅ​ជា​)​ ​ក្តៅ​ក​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​នូវ​ខ្សៀ​រ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យ​ភិក្ខុ​ប្រើ​ប្រាស់​ខ្សៀ​រ​ដ៏​ខ្ពស់​និង​ទាប​ ​គឺ​ខ្សៀ​រធ្វើ​ដោយ​មាស​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ដោយ​ប្រាក់​ខ្លះ​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ដូចជា​ពួក​គ្រហស្ថ​ដែល​បរិភោគ​កាមគុណ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវ​ប្រើប្រាស់​ខ្សៀ​រទាំង​ឡាយ​ដ៏​ខ្ពស់​ ​និង​ទាប​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ប្រើប្រាស់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អ​នុញ្ញា​ត​ខ្សៀ​រ​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ឆ្អឹង​។​បេ​។​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយគូ​ថ​សង្ខ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មិនបាន​បិទ​គ្រប​ខ្សៀ​រ​ទុក​ ​សត្វ​តូច​ៗ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ខ្សៀ​រនោះ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក្រាបទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​នូវ​គម្រប​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ភិក្ខុ​រក្សា​ខ្សៀ​រនៅ​តែ​នឹង​ដៃ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​នូវ​ថង់​សម្រាប់​ដា​ក់​ខ្សៀ​រ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636830057534678366
ទៅកាន់ទំព័រ៖