ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ប្រជល់​ចន្ទោល​ដោយ​ចន្ទោល​ ​បំប៉ះ​នឹម​ដោយ​នឹម​ ​បំប៉ះ​កង់​ដោយ​កង់​ ​បំប៉ះ​ភ្លៅ​ដោយ​ភ្លៅ​ ​(​នៃ​យាន​)​ ​របស់​យើង​ជា​ស្តេច​លិ​ច្ឆ​វី​កំ​ឡោះ​ៗ​។​ ​នាង​អម្ព​បាលី​តប​ថា​ ​បពិត្រ​អយ្យបុត្ត​(​១​)​ ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​ខ្ញុំ​បាន​និមន្ត​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន​ ​ដើម្បីនឹង​ឆាន់​ក្នុង​ថ្ងៃស្អែក​។​ ​ស្តេច​លិ​ច្ឆ​វី​ទាំងអម្បាល​នោះ​ ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា​ ​ម្នាល​មេ​អម្ព​បាលី​ ​ចូរ​នាង​ឲ្យ​ភត្ត​នេះ​មក​យើង​ចុះ​ ​(​យើង​នឹង​ឲ្យ​ដំ​ឡៃ​នាង​)​ ​ចំនួន១សែន​កហាបណៈ​។​ ​នាង​អម្ព​បាលី​តប​ថា​ ​បពិត្រ​អយ្យបុត្ត​ ​ទុកជា​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ក្រុង​វេសាលី​ ​ព្រមទាំង​សួយសារអាករ​ ​ដែល​មាននៅ​ក្នុង​ជនបទ​ ​មក​ខ្ញុំ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​មិនព្រម​ថ្វាយ​ភត្ត​នោះ​ឡើយ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ស្តេច​លិ​ច្ឆ​វី​ទាំងនោះ​ ​ទះ​ម្រាម​ព្រះ​ហស្ថ​ ​ហើយ​ពោល​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើង​ចាញ់​មាតុគ្រាម​ហើយ​ ​ម្នាល​គ្នាយើង​ដ៏​ចំរើន​ ​យើង​ចាញ់​មាតុគ្រាម​ហើយ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ស្តេច​លិ​ច្ឆ​វី​ទាំងនោះ​ ​(​ក៏​នាំគ្នា​)​ ​ចូល​ទៅកាន់​ទី​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​គង់នៅ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់ទត​ឃើញ​ស្តេច​លិ​ច្ឆ​វី​ទាំងនោះ​ ​កំពុង​យាង​មក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ពួក​ភិក្ខុ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ដែល​មិនធ្លាប់​ឃើញ​ទេវតា​ ​ក្នុង​ស្ថាន​តាវត្តិង្ស​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​រមិលមើល​ពួក​លិ​ច្ឆ​វី​បរិសទ្យ​ចុះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​
​(​១​)​ ​អយ្យបុត្ត​ ​គឺ​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៧ | បន្ទាប់
ID: 636830107101203410
ទៅកាន់ទំព័រ៖