ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ទឹក​ផ្កាឈើ​គ្រប់យ៉ាង​ ​លើកលែងតែ​ទឹក​ផ្កា​ស្រគំ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ទឹកអំពៅ​។​ ​លុះ​កន្លង​រាត្រី​នោះ​ទៅ​ ​កេ​ណិ​យ​ជដិល​ ​ឲ្យ​គេ​តាក់តែង​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ដ៏​ថ្លៃថ្លា​ ​ក្នុង​អាស្រម​ខ្លួន​ ​ហើយ​ឲ្យ​ក្រាបបង្គំទូល​ភត្តកាល​ ​ដល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​នេះ​ជា​កាលគួរ​ ​ភត្ត​សម្រេច​ហើយ​។​ ​វេលា​នោះ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ស្បង់​ ​ហើយ​ប្រដាប់ដោយ​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​យាង​ចូល​ទៅកាន់​អាស្រម​របស់​កេ​ណិ​យ​ជដិល​ ​លុះ​យាង​ចូល​ទៅ​ហើយ​ ​ទ្រង់​គង់​លើ​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​ថ្វាយ​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុសង្ឃ​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​កេ​ណិ​យ​ជដិល​ ​បាន​អង្គាស​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន​ ​ឲ្យ​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ដោយ​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ដ៏​ថ្លៃថ្លា​ ​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​ ​កាល​ដឹង​ថា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​សោយ​ស្រេច​ ​លែង​លូក​ព្រះ​ហស្ថ​ទៅ​ក្នុង​បាត្រ​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​កេ​ណិ​យ​ជដិល​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​អនុមោទនា​ ​ដោយ​គាថា​ទាំងឡាយ​នេះ​ថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636830121676377062
ទៅកាន់ទំព័រ៖