ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ត្រូវ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាវាស​នេះឯង​ ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ហើយ​ចៀសចេញ​ទៅចុះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ដាច់វស្សា​ ​តែ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ចូលវស្សា​ហើយ​ ​ស្រាប់តែ​ភ្លើង​ឆេះ​ទីសេនាសនៈ​។​ ​ភិ​ក្ខុ​ទំាង​ឡាយ​ក៏​លំបាក​ដោយ​ទីសេនាសនៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ត្រូវ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាវាស​នេះឯង​ ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ហើយ​ចៀសចេញ​ទៅចុះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ដាច់វស្សា​ ​តែ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ចូលវស្សា​ហើយ​ ​ស្រាប់តែ​មាន​ទឹកជន់​មក​លិច​ស្រុក​ជាទី​គោចរ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក៏​លំបាក​ដោយ​អាហារ​បិណ្ឌបាត​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ត្រូវ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាវាស​នេះឯង​ ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ហើយ​ចៀសចេញ​ទៅចុះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ដាច់វស្សា​ ​តែ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មាន​ទឹកជន់​លិច​ទីសេនាសនៈ​របស់​ពួក​ភិក្ខុ​ដែល​ចូលវស្សា​ហើយ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក៏​លំបាក​ដោយ​ទីសេនាសនៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ត្រូវ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាវាស​នេះឯង​ ​មាន​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ហើយ​ចៀសចេញ​ទៅចុះ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ដាច់វស្សា​ ​តែ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ទេ​។​ ​
 ​[​១១​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ចូលវស្សា​ហើយ​ក្នុង​អាវាស១​ ​ស្រាប់តែ​មាន​ពួក​ចោរ​មក​នៅក្នុង​ស្រុក​ជាទី​គោចរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636829970855290589
ទៅកាន់ទំព័រ៖