ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ដំ​កល់​ទឹក​ឆាន់​ ​និង​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​បោសច្រាស​ទី​បរិវេណ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាលបើ​នៅ​ខ្វះ៧ថ្ងៃ​ទៀត​ ​នឹង​ដល់​ថ្ងៃ​បវារណា​ ​ក៏​ប្រកបដោយ​កិច្ច​ ​ហើយ​ថយចេញ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មកកាន់​អាវាស​នោះ​ក្តី​ ​មិនបាន​មក​ក្តី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុ​រិមិ​កា​វស្សា​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ប្រាកដ​ផង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​ព្រោះ​ទទួលពាក្យ​ប្តេជ្ញា​ផង​។​
 [​១៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​ភិក្ខុ​បាន​ទទួល​ប្តេជ្ញា​គេ​ថា​ ​នៅចាំ​វស្សា​ ​ដោយ​បច្ឆិមិ​កា​វស្សា​ហើយ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាល​នឹង​ដើរទៅ​កាន់​អាវាស​នោះ​ ​ក៏​ធ្វើ​ឧបោស​ដ​ខាងក្រៅ​ ​លុះដល់​ថ្ងៃ១រោច​ ​ទើប​ចូល​ទៅកាន់​វិហារ​ ​រៀប​ក្រាល​សេនាសនៈ​ ​ដំ​កល់​ទឹក​ឆាន់​ ​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​បោសច្រាស​ទី​បរិវេណ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឥតមាន​កិច្ច​អ្វី​ ​ក៏​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃ​នោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បច្ឆិមិ​កា​វស្សា​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​មិន​ប្រាកដ​ផង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ ​ព្រោះ​ទទួលពាក្យ​ប្តេជ្ញា​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​បើ​ភិក្ខុ​បាន​ទទួល​ប្តេជ្ញា​គេ​ថា​ ​នៅចាំ​វស្សា​ ​ដោយ​បច្ឆិមិ​កា​វស្សា​ហើយ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាល​នឹង​ដើរទៅ​កាន់​អាវាស​នោះ​ ​ក៏​ធ្វើ​ឧបោសថ​ខាងក្រៅ​ ​លុះដល់​ថ្ងៃ១រោច​ ​ទើប​ចូល​ទៅកាន់​វិហារ​ ​រៀប​ក្រាល​សេនាសនៈ​ ​ដំ​កល់​ទឹក​ឆាន់​ ​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​បោសច្រាស​ទី​បរិវេណ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មាន
ថយ | ទំព័រទី ៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636829989988064921
ទៅកាន់ទំព័រ៖