ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

គឺ​ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ ​ដោយ​ទ្រង់​គិតថា​ ​តថាគត​នឹង​សំដែងធម៌​ម្យ៉ាង​ ​និង​បញ្ញត្ត​សិក្ខាបទ​ដល់​សាវក​ទាំងឡាយ​ម្យ៉ាង​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះពុទ្ធដីកា​នេះ​នឹង​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​ស្រុស​ស្រួល​គ្នា​ ​មិន​ទាស់ទែងគ្នា​ ​នៅចាំ​វស្សា​ដោយ​សប្បាយ​យ៉ាងណា​ទៅ​ ​មួយទៀត​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​មិន​លំបាក​ដោយ​អាហារ​បិណ្ឌបាត​ទេ​ឬ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ជា​មិត្រ​ ​បាន​ជួបប្រទះ​គ្នា​ជា​មិត្រ​ ​សេពគប់​គ្នា​មាំមួន​ ​ចូល​ទៅ​ចាំវស្សា​ក្នុង​អាវាស​មួយ​នា​កោសល​ជនបទ​នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ទាំងនោះ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​យើង​គប្បី​ជា​បុគ្គល​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​ស្រុស​ស្រួល​គ្នា​ ​កុំ​ទាស់ទែងគ្នា​ ​នៅចាំ​វស្សា​ដោយ​សប្បាយ​ ​មួយទៀត​ ​យើង​មិន​គប្បី​លំបាក​ដោយ​បិណ្ឌបាត​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ទាំងនោះ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ទៀត​ថា​ ​ប្រសិនបើ​យើង​កុំ​គប្បី​ហៅរក​គ្នា​ ​កុំ​គប្បី​ចរចា​រកគ្នា​ទៅវិញទៅមក​ ​ភិក្ខុ​ណា​ត្រឡប់​មក​ពី​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ស្រុក​មុនគេ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ត្រូវ​រៀបចំ​អាសនៈ​ ​ដំ​កល់​ទឹក​លាង​ជើង​ ​តាំង​រងជើង​ ​ទ្រនាប់​សម្រាប់​ជូត​ជើង​ ​លាង​ភាជន៍​សម្រាប់​ផ្ទេរ​ភត្ត​ ​រួចហើយ​ដំ​កល់​ទុក​ ​ហើយ​ដំ​កល់​ទឹកផឹក​ ​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​ភិក្ខុ​ណា​ត្រឡប់​មក​អំពី​បិណ្ឌបាត​
ថយ | ទំព័រទី ៧០ | បន្ទាប់
ID: 636829993147795647
ទៅកាន់ទំព័រ៖