ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ក្នុង​ស្រុក​ក្រោយគេ​ ​បើ​មាន​អាហារ​សេសសល់​អំពី​ភិក្ខុ​ឆាន់​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ចង់​ឆាន់​ ​ក៏​ឆាន់​ចុះ​ ​បើ​មិន​ចង់​ឆាន់​ទេ​ ​ក៏​គប្បី​ចាក់ចោល​លើ​ទី​ដែល​គ្មាន​ស្មៅ​ស្រស់​ ​ឬ​បាច​ចោល​ក្នុងទឹក​ដែល​គ្មាន​សត្វ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវ​សា​អាសនៈ​ ​ត្រូវ​ទុកដាក់​ទឹក​សម្រាប់​លាង​ជើង​ ​តាំង​សម្រាប់​រងជើង​ ​និង​ទ្រនាប់​សម្រាប់​ជូត​ជើង​ ​ត្រូវ​លាង​ភាជន៍​សម្រាប់​ផ្ទេរ​ភត្ត​ ​ហើយ​យក​ទៅ​ទុកដាក់​ ​រួច​ត្រូវ​ទុកដាក់​ទឹកផឹក​ ​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​ត្រូវ​បោស​រោង​ភត្ត​ ​ភិក្ខុ​ណា​ឃើញ​ក្អម​ទឹកផឹក​ក្តី​ ​ក្អម​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ក្តី​ ​ក្អម​ដាក់​ទឹក​សម្រាប់​លាង​វច្ចៈ​ក្តី​ ​ដែល​រលីង​ទទេ​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​នោះ​ដំ​កល់​ទុក​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​មិន​អាច​ ​(​នឹង​ធ្វើការ​នោះ​បាន​)​ ​ព្រោះ​វិការ​នៃ​ដៃ​ ​(​គឺ​ឈឺដៃ​ជាដើម​)​ ​ត្រូវ​បោយដៃ​ហៅ​ភិក្ខុ​ទីពីរ​ ​ឲ្យ​ដំ​កល់​ទុក​ ​មិន​ត្រូវ​បញ្ចេញវាចា​ព្រោះហេតុនោះ​ឡើយ​ ​កាលបើ​ធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ទើបបាន​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ជា​បុគ្គល​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​ស្រុស​ស្រួល​គ្នា​ ​មិន​ទាស់ទែងគ្នា​ ​នៅចាំ​វស្សា​ដោយ​សប្បាយ​ ​មួយវិញទៀត​ ​យើង​ទាំងឡាយ​មិន​លំបាក​ដោយ​បិណ្ឌបាត​ទេ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​យើងខ្ញុំ​មិន​ហៅរក​គ្នា​ ​មិន​ចរចា​រកគ្នា​ទៅវិញទៅមក​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ត្រឡប់​មក​អំពី​
ថយ | ទំព័រទី ៧១ | បន្ទាប់
ID: 636829993379588905
ទៅកាន់ទំព័រ៖