ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឮថា​ ​ពួ​ក​ភទ្ទិ​យ​ភិក្ខុ​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​ការ​តាក់តែង​ទ្រនាប់ជើង​ ​មា​នប​ការ​ផ្សេង​ៗ​ ​គឺ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​យា​ប្ល៉ង​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​ដំណេក​ទន្សាយ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្លឹក​ទន្សែ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​មាន​ពណ៌​ដូច​ផ្កាឈូក​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​សំពត់​ដែលគេ​ត្បាញ​ដោយ​រោមសត្វ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ហើយ​លះបង់​បាលី​ ​អដ្ឋកថា​ ​អធិសីល​ ​អធិចិត្ត​ ​និង​អធិប្បញ្ញា​ ​ពិតមែន​ឬ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មានជោគ​ ​ទ្រង់​បន្ទោស​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​មោឃបុរស​ទាំងនោះ​ ​មិនសមបើ​នឹង​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​ការ​តាក់តែង​ទ្រនាប់ជើង​ ​មា​នប​ការ​ផ្សេង​ៗ​ ​គឺ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​យា​ប្ល៉ង​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​ដំណេក​ទន្សាយ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្លឹក​ទន្សែ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​ស្មៅ​មាន​ពណ៌​ដូច​ផ្កាឈូក​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​ ​ធ្វើ​ទ្រនាប់ជើង​សំពត់​ដែលគេ​ត្បាញ​ដោយ​រោមសត្វ​ខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ខ្លះ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636830040259900306
ទៅកាន់ទំព័រ៖