ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៧

សីហ​សេនាបតិ​ ​បានឃើញ​ធម៌​ហើយ​ ​បាន​ដល់​ធម៌​ហើយ​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ធម៌​ហើយ​ ​ឈម​ចុះ​កាន់​ធម៌​ស៊ប់​ហើយ​ ​កន្លង​ផុត​សេចក្តី​សង្ស័យ​ហើយ​ ​កាត់​បង់​នូវ​សេចក្តី​ងឿងឆ្ងល់​ ​ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ក្លាហាន​ ​លែង​ជឿស្តាប់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ក្នុង​សាសនា​របស់​ព្រះ​សាស្តា​ ​ទើប​ក្រាបទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ព្រមទាំង​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​ទទួល​ភត្ត​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃស្អែក​នេះ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ទទួល​និមន្ត​ ​ដោយ​តុណ្ហីភាព​។​ ​គ្រានោះ​ ​សីហ​សេនាបតិ​ ​ដឹង​ថា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ទទួល​និមន្ត​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាកទី​អង្គុយ​ ​ថ្វាយបង្គំលា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​ហើយ​ដើរចេញ​ទៅ​។​ ​ទើប​សីហ​សេនាបតិ​ ​បង្គាប់​បុរស​ម្នាក់​ថា​ ​នែ​នាយ​ ​អ្នកឯង​ចូរ​ទៅ​រក​សាច់សត្វ​ស្លាប់​ស្រាប់​មក​។​ ​លុះ​កន្លង​រាត្រី​យប់​នោះ​ហើយ​ ​ទើប​សីហ​សេនាបតិ​ ​តាក់តែង​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ដ៏​ឆ្ងាញ់​ពីសា​ ​ហើយ​ចាត់​បម្រើ​ឲ្យ​ទៅ​ក្រាបទូល​នូវ​ភត្តកាល​ ​ដល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​(​កាល​នេះ​)​ ​ជា​កាល​សមគួរ​ហើយ​ ​ភត្ត​ក៏​សម្រេច​ហើយ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ស្បង់​ ​ហើយ​ទ្រង់​បាត្រ​ចីវរ​ ​យាង​ទៅកាន់​ផ្ទះ​សីហ​សេនាបតិ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​គង់​លើ​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​បម្រុងទុក​ ​ព្រមទាំង​ភិក្ខុសង្ឃ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​និ​គ្រ​ណ្ឋ​ទាំងឡាយ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636830112476270846
ទៅកាន់ទំព័រ៖