ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

 ការ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​នៃ​សញ្ញា​ដ៏​ប្រាកដ តើ​ដូចម្ដេច។ ការ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​នៃ​សញ្ញា រមែង​ប្រាកដ​ដោយ​អត្ថ​ថា​រលត់​បច្ច័យ ព្រោះ​យល់ថា​ ការ​រលត់​សញ្ញា ព្រោះ ការ​រលត់​អវិជ្ជា ការ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​នៃ​សញ្ញា​ រមែង​ប្រាកដ​ដោយ​អត្ថ​ថា​រលត់​បច្ច័យ ព្រោះ​យល់ថា​ការ​រលត់​សញ្ញា ព្រោះ​ការ​រលត់​តណ្ហា ព្រោះ​យល់ថា​ ការ​រលត់​សញ្ញា​ព្រោះ​ការ​រលត់​កម្ម ព្រោះ​យល់ថា​ការ​រលត់​សញ្ញា ព្រោះ​ការ​រលត់​ផស្សៈ​ កាល​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​លក្ខណៈ​នៃ​ការប្រែប្រួល ការ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​នៃ​សញ្ញា​ រមែង​ប្រាកដ ការ​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​នៃ​សញ្ញា រមែង​ប្រាកដ យ៉ាងនេះ សញ្ញា​ដ៏​ប្រាកដ​ រមែង​កើតឡើង សញ្ញា​ដ៏​ប្រាកដ រមែង​តាំង​ឡើង សញ្ញា​ដ៏​ប្រាកដ រមែង​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​ យ៉ាងនេះ​ឯង។
 [១០៣​] វិតក្កៈ​ដ៏​ប្រាកដ រមែង​កើតឡើង​ វិតក្កៈ​ដ៏​ប្រាកដ រមែង​តាំង​ឡើង វិតក្កៈ​ដ៏​ប្រាកដ រមែង​ដល់​នូវ​សេចក្ដីវិនាស​ តើ​ដូចម្ដេច។
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 637362294122742059
ទៅកាន់ទំព័រ៖