ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

បុគ្គល​កាល​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ដង្ហើមចេញ និង​ដង្ហើមចូល សម្រាប់​អ្នក​កំណត់​ដឹង​នូវ​កាយ​ទាំងពួង​ រមែង​ប្រមូល​មក​នូវ​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ។បេ។ ហេតុ​នោះ លោក​ពោល​ថា រមែង​ចាក់ធ្លុះ​នូវ​អត្ថ​នៃ​ការ​ស្ងប់។
 [១១៤​] បុគ្គល​សិក្សា​ថា​ អាត្មាអញ​កាល​រម្ងាប់​នូវ​កាយសង្ខារ ទើប​ដកដង្ហើម​ចេញ សិក្សា​ថា អាត្មាអញ​កាល​រម្ងាប់​នូវ​កាយសង្ខារ​ ទើប​ដកដង្ហើម​ចូល តើ​ដូចម្ដេច។
 កាយសង្ខារ តើ​ដូចម្ដេច។ ពួក​ខ្យល់​ដង្ហើមចេញ​វែង​ ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​កាយ ធម៌​ទាំងនេះ​ជាប់​ដោយ​កាយ ឈ្មោះថា​កាយសង្ខារ បុគ្គល​កាល​រម្ងាប់​ រំលត់ បង្ក្រាប​នូវ​កាយសង្ខារ​ទាំងនោះ ឈ្មោះថា​សិក្សា ពួក​ខ្យល់​ដង្ហើមចូល​វែង​ ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​កាយ ធម៌​ទាំងនេះ​ជាប់​ដោយ​កាយ ឈ្មោះថា​កាយសង្ខារ​ បុគ្គល​កាល​រម្ងាប់ រំលត់ បង្ក្រាប នូវ​កាយសង្ខារ​ទាំងនោះ ឈ្មោះថា​សិក្សា​ ​ពួក​ខ្យល់​ដង្ហើមចេញ​ខ្លី ដង្ហើមចូល​ខ្លី ឬដង្ហើមចេញ សម្រាប់​បុគ្គល​អ្នក​កំណត់​ដឹង​នូវ​កាយ​ទាំងពួង​ ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​កាយ ធម៌​ទាំងនេះ​ជាប់​ដោយ​កាយ ឈ្មោះថា​កាយសង្ខារ បុគ្គល​កាល​រម្ងាប់​ រំលត់ បង្ក្រាប នូវ​កាយសង្ខារ​ទាំងនោះ ឈ្មោះថា​សិក្សា
ថយ | ទំព័រទី ១៤៥ | បន្ទាប់
ID: 637362300717189821
ទៅកាន់ទំព័រ៖