ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

បុគ្គល​កាល​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ នូវ​ធម៌​ដែល​គួរ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់ ឈ្មោះថា សិក្សា កាល​បុគ្គល​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ខ្យល់​ដង្ហើមចេញ និង​ដង្ហើមចូល​របស់​អ្នក កាល​រម្ងាប់​នូវ​កាយសង្ខារ​ វេទនា​ទាំងឡាយ​ដែល​ប្រាកដ រមែង​កើតឡើង។បេ។ បុគ្គល​កាល​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ខ្យល់​ដង្ហើមចេញ ​;និង​ខ្យល់​ដង្ហើមចូល​របស់​អ្នក កាល​រម្ងាប់​នូវ​កាយសង្ខារ​ ឈ្មោះថា​ប្រមូល​មក​នូវ​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ។បេ។ ហេតុ​នោះ លោក​ពោល​ថា ចាក់ធ្លុះ​នូវ​អត្ថ​នៃ​ការ​ស្ងប់​ អនុបស្សនា​ញាណ ៨ ឧប​ដ្ឋានា​នុបស្ស​តិ ៨ ​;និង​សុ​ត្ត​ន្តិ​កវត្ថុ​ ៤ (រមែង​មាន​) ក្នុង​កាយេ​កាយានុបស្សនា។
 [១១៦​] បុគ្គ​សិក្សា​ថា​ អាត្មាអញ​ជា​អ្នក​កំណត់​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បីតិ ទើប​ដកដង្ហើម​ចេញ សិក្សា​ថា អាត្មាអញ​ជា​អ្នក​កំណត់​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បីតិ ទើប​ដកដង្ហើម​ចូល​ តើ​ដូចម្ដេច។
ថយ | ទំព័រទី ១៥០ | បន្ទាប់
ID: 637362302352089466
ទៅកាន់ទំព័រ៖