ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

 សមាធិ តើ​ដូចម្ដេច។ ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ដង្ហើមចេញ​វែង ឈ្មោះថា​សមាធិ ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ដង្ហើមចូល​វែង ឈ្មោះថា​សមាធិ ភាព​នៃ​ចិត្ត​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ដែល​មិន​រាយមាយ ដោយអំណាច​នៃ​ដង្ហើមចេញ​របស់​បុគ្គល កាល​តម្កល់​នូវ​ចិត្ត ឈ្មោះថា​សមាធិ​ បាន​ដល់​ការឋិតនៅ​នៃ​ចិត្ត ការ​តម្កល់​នៅនឹង ការ​តាំង​មាំ ការ​មិន​ឃ្លេងឃ្លោង ការ​មិន​រាយមាយ​ ភាព​នៃ​ចិត្ត​មិន​ឃ្លេងឃ្លោង ការ​ស្ងប់​រម្ងាប់ សមា​ធិន្ទ្រិយ សមាធិ​ពលៈ សម្មាសមាធិ​ នេះ​ឈ្មោះថា​សមាធិ វិញ្ញាណ​ចិត្ត ដោយអំណាច​នៃ​ដង្ហើមចេញ​របស់​បុគ្គល កាល​តម្កល់ទុក​នូវ​ចិត្ត​ ឈ្មោះថា​ឧបដ្ឋាន សតិ ឈ្មោះថា​អនុបស្សនា​ញាណ ចិត្ត ឈ្មោះថា​ឧបដ្ឋាន មិន​ឈ្មោះថា​សតិ​ទេ​ ចំណែកខាង​សតិ ទើប​ឈ្មោះថា​ឧបដ្ឋាន​ផង ឈ្មោះថា​សតិ​ផង បុគ្គល​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ចិត្ត​នោះ​ ដោយ​សតិ​នោះ ដោយ​ញាណ​នោះ ហេតុ​នោះ លោក​ពោល​ថា ចិ​ត្តេ​ចិ​ត្តា​នុបស្ស​នា​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ភាវនា។
 សំនួរ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា ពិចារណា​ឃើញ តើ​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ចិត្ត​នោះ​ ដូចម្ដេច។បេ។ បុគ្គល​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ចិត្ត​នោះ យ៉ាងនេះ​ឯង។
ថយ | ទំព័រទី ១៦៧ | បន្ទាប់
ID: 637362308348178489
ទៅកាន់ទំព័រ៖