ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

 [១៨២​] រូបី រូបា​និ បស្ស​តី​តិ វិមោក្ខ​ តើ​ដូចម្ដេច។ បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ ក្នុង​លោក​នេះ ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​និមិត្ត​មាន​ពណ៌ខៀវ​ដ៏​ប្រាកដ​ ជា​និមិត្ត​ខាងក្នុង តែង​បាន​នូវ​សេចក្ដី សម្គាល់​ក្នុង​ពណ៌ខៀវ បុគ្គល​នោះ ក៏​ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ឲ្យ​ជា​និមិត្ត គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ​ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ លុះ​បុគ្គល​នោះ ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ​ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ​ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ​ហើយ​ ក៏​ប្រមូល​ចិត្ត​ទៅ​ក្នុង​និមិត្ត​មាន​ពណ៌ខៀវ ជា​និមិត្ត​ខាងក្រៅ តែង​បាន​នូវ​សេចក្ដីសម្គាល់​ក្នុង​ពណ៌ខៀវ​ បុគ្គល​នោះ​ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ​ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ​ លុះ​បុគ្គល​នោះ ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ​ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ​ហើយ​ ក៏​សេព ចម្រើន ធ្វើឲ្យ​ច្រើន (នូវ​និមិត្ត​នោះ​) បុគ្គល​នោះ មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ រូប​ខាងក្នុង និង​រូប​ខាងក្រៅ ទាំងពីរ​នេះ ឈ្មោះថា​រូប (ដូចគ្នា​)
ថយ | ទំព័រទី ២៨៩ | បន្ទាប់
ID: 637363217295752442
ទៅកាន់ទំព័រ៖