ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

អរូប​គឺ​របស់​ឥត​រូប​ខាងក្នុង​ នេះឯង​ជា​រូប​ខាងក្រៅ បុគ្គល​នោះ ឈ្មោះថា​ជា​អ្នកមាន​សេចក្ដីសម្គាល់​ក្នុង​រូប​ បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត នូវ​និមិត្ត​មាន​ពណ៌លឿង នូវ​និមិត្ត​មាន​ពណ៌ក្រហម​ នូវ​និមិត្ត​មាន​ពណ៌ស​ដ៏​ប្រាកដ ជា​និមិត្ត​ខាងក្នុង មិនបាន​នូវ​សេចក្ដីសម្គាល់​ក្នុង​ពណ៌ស​ តែ​ប្រមូល​ចិត្ត​ទៅ​ក្នុង​និមិត្ត​មាន​ពណ៌ស ជា​និមិត្ត​ខាងក្រៅ បាន​នូវ​សេចក្ដីសម្គាល់​ក្នុង​ពណ៌ស​ បុគ្គល​នោះ ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ​ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ​ លុះ​បុគ្គល​នោះ ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កាន់​យក​ដោយ​ប្រពៃ ពិចារណា​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​ពិចារណា​ដោយ​ប្រពៃ កំណត់ទុក​នូវ​និមិត្ត​នោះ ឲ្យ​ជា​និមិត្ត​គឺ​ខ្លួន​កំណត់ទុក​ដោយ​ប្រពៃ​ហើយ​ ក៏​សេព ចម្រើន ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​នូវ​និមិត្ត​នោះ បុគ្គល​នោះ​មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ អរូប​គឺ​របស់​ឥត​រូប​ខាងក្នុង នេះឯង​ជា​រូប​ខាងក្រៅ បុគ្គល​នោះ ឈ្មោះថា​ជា​អ្នកមាន​សេចក្ដីសម្គាល់​ក្នុង​រូប។ យ៉ាងនេះ​ឯង ឈ្មោះថា អជ្ឈ​ត្តំ អរូប​សញ្ញី ពហិ​ទ្ធា រូបា​និ បស្ស​តី​តិ វិមោក្ខ។
ថយ | ទំព័រទី ២៩២ | បន្ទាប់
ID: 637363218763752245
ទៅកាន់ទំព័រ៖