ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

និ​រោ​ធានុ​បស្ស​នា​ញាណ​ (ញាណ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​សេចក្ដី​រលត់​) ផុត​ស្រឡះ​ចាក​សេចក្ដីសម្គាល់​ថា​កើតឡើង ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​សញ្ញាវិមោក្ខ​ បដិ​និ​ស្ស​គ្គា​នុបស្ស​នា​ញាណ (ញាណ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ធម៌​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​) ផុត​ស្រឡះ​ចាក​សេចក្ដីសម្គាល់​ ថា​គួរ​ប្រកាន់ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​សញ្ញាវិមោក្ខ អនិ​មិត្តា​នុបស្ស​នា​ញាណ (ញាណ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ធម៌​មិន​មាន​និមិត្ត​) ផុត​ស្រឡះ ចាក​សេចក្ដីសម្គាល់​ថា​ជា​និមិត្ត ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​សញ្ញាវិមោក្ខ​ អប្ប​ណិ​ហិ​តានុ​បស្ស​នា​ញាណ (ញាណ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ធម៌​មិន​មាន​តម្កល់ទុក​) ផុត​ស្រឡះ​ចាក​សេចក្ដីសម្គាល់​ថា​តម្កល់ទុក​ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​សញ្ញាវិមោក្ខ សុញ្ញ​តានុ​បស្ស​នា​ញាណ (ញាណ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា​ឃើញថា​សូន្យ​) ផុត​ស្រឡះ​ចាក​សេចក្ដីសម្គាល់​ថា​គួរ​ប្រកាន់​ស្អិត ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​សញ្ញាវិមោក្ខ​ យ៉ាងនេះ​ឯង សញ្ញាវិមោក្ខ ១ បែកចេញ​ជា​សញ្ញាវិមោក្ខ ១០ សញ្ញាវិមោក្ខ ១០ រួម​មក​ជា​សញ្ញាវិមោក្ខ​ ១ ដោយ​បរិយាយ ដោយអំណាច​នៃ​វត្ថុ ក៏​មាន។
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 637363223313082468
ទៅកាន់ទំព័រ៖