ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

 ព្រះ​យោគាវចរ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិន​ទៀង​ ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​អធិមោក្ខ តើ​នឹង​បាន​នូវ​វិមោក្ខ​ដូចម្ដេច កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ថា​ជា​ទុក្ខ ជា​អ្នក​ច្រើ​នដោយបស្ស​ទ្ធិ តើ​នឹង​បាន​នូវ​វិមោក្ខ​ដូចម្ដេច​ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិនមែន​ខ្លួន ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​វេទ តើ​នឹង​បាន​នូវ​វិមោក្ខ​ដូចម្ដេច។ ព្រះ​យោគាវចរ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិន​ទៀង ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​អធិមោក្ខ រមែង​បាន​នូវ​អនិមិត្ត​វិមោក្ខ​(១) កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​ជា​ទុក្ខ ជា​អ្នក​ច្រើ​នដោយបស្ស​ទ្ធិ រមែង​បាន​នូវ​អប្ប​ណិ​ហិត​វិមោក្ខ​(២) កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិនមែន​ខ្លួន ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​វេទៈ រមែង​បាន​នូវ​សុញ្ញ​តវិមោក្ខ​(៣)
 [២០៩​] កាល​ព្រះ​យោគាវចរ​ ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិន​ទៀង ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​អធិមោក្ខ តើមាន​វិមោក្ខ​ដូចម្ដេច​ ជា​អធិបតី។ ក្នុង​ភាវនា វិមោក្ខ​ប៉ុន្មាន ប្រព្រឹត្តទៅ​តាម​វិមោក្ខ​ជា​អធិបតី​នោះ​ ទាំង​ជា​សហជាត​ប្ប​ច្ច័​យ អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ និស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ សម្បយុត្ត​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​កិច្ច​តែមួយ ភាវនា ដោយ​អត្ថ​ថា​ដូចម្ដេច បុគ្គល​ណា​ចម្រើន។
(១) ជា​ឈ្មោះ​នៃ​អរិយមគ្គ​ ដោយ​អត្ថ​ថា រួចចាក​កិលេស។ វិសុទ្ធិមគ្គ។ (២) ជា​ឈ្មោះ​នៃ​អរិយមគ្គ​ ដោយ​អត្ថ​ថា រួចចាក​កិលេស។ វិសុទ្ធិមគ្គ។ (៣) ជា​ឈ្មោះ​នៃ​អរិយមគ្គ​ ដោយ​អត្ថ​ថា រួចចាក​កិលេស។ វិសុទ្ធិមគ្គ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៤៥ | បន្ទាប់
ID: 637363844701322514
ទៅកាន់ទំព័រ៖