ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

 យោគាវចរ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិនមែន​ខ្លួន រមែង​ដឹង ឃើញ​ តាមពិត​នូវ​និមិត្ត​ផង នូវ​បវត្តៈ​ផង ព្រោះតែ​ហេតុ​នោះ លោក​ទើប​ហៅថា ការ​ឃើញ​ប្រពៃ​ កាលបើ​យ៉ាងនេះ ធម៌​ទាំងពួង ឈ្មោះថា​យោគាវចរ ឃើញ​ប្រពៃ​ហើយ ថា​មិនមែន​ខ្លួន ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ការ​ឃើញ​ប្រពៃ​នោះ​ ទាំង​សេចក្ដី​ងឿងឆ្ងល់ ក្នុង​ធម៌​ទាំង​នុ៎ះ ក៏​លោក​លះបង់​បាន។
 ការ​ដឹង​តាមពិត​ណា​ក្ដី ការ​ឃើញ​ប្រពៃ​ណា​ក្ដី ការ​ឆ្លង​ចាក​សេចក្ដី​ងឿងឆ្ងល់​ណា​ក្ដី​ តើ​ធម៌​ទាំងនេះ មាន​សេចក្ដី​ផ្សេងគ្នា​ផង មាន​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា​ផង​ឬ ឬក៏​ មាន​សេចក្ដី​ជាមួយគ្នា តែ​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា។ ការ​ដឹង​តាមពិត​ណា​ក្ដី ការ​ឃើញ​ប្រពៃ​ណា​ក្ដី​ ការ​ឆ្លង​ចាក​សេចក្ដី​ងឿងឆ្ងល់​ណា​ក្ដី ធម៌​ទាំងនេះ មាន​សេចក្ដី​ដូចគ្នា​ តែ​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា។
 [២១៥​] កាល​យោគាវចរ ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ថា​មិន​ទៀង តើមាន​អ្វី​ប្រាកដ​ឡើង​ថា​ជា​ភ័យ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​ជា​ទុក្ខ​ តើមាន​អ្វី​ប្រាកដ​ឡើង ថា​ជា​ភ័យ កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត ថា​មិនមែន​ខ្លួន តើមាន​អ្វី​ប្រាកដ​ឡើង​ ថា​ជា​ភ័យ។ កាល​យោគាវចរ ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ថា​មិន​ទៀង
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៨ | បន្ទាប់
ID: 637363850189053712
ទៅកាន់ទំព័រ៖