ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០
មាននិមិត្តប្រាកដឡើង ថាជាភ័យ កាលធ្វើទុកក្នុងចិត្ត ថាជាទុក្ខ មានបវត្តៈប្រាកដឡើង ថាជាភ័យ កាលធ្វើទុកក្នុងចិត្ត ថាមិនមែនខ្លួន មាននិមិត្តផង មានបវត្តៈផង ប្រាកដឡើង ថាជាភ័យ។
បញ្ញាក្នុងការប្រាកដឡើងថាជាភ័យឯណាក្ដី
(១) ការដឹងក្នុងទោសឯណាក្ដី
(២) ការនឿយណាយឯណាក្ដី
(៣) តើធម៌ទាំងនេះ មានសេចក្ដីផ្សេងគ្នាផង មានព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នាផងឬ ឬក៏មានសេចក្ដីជាមួយគ្នា តែព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នា។ បញ្ញាក្នុងការប្រាកដឡើង ថាជាភ័យឯណាក្ដី ការដឹងក្នុងទោសឯណាក្ដី ការនឿយណាយឯណាក្ដី ធម៌ទាំងនេះ មានសេចក្ដីជាមួយគ្នា តែព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នា។
ការយល់ឃើញ ថាមិនមែនខ្លួនឯណាក្ដី ការយល់ឃើញ ថាសូន្យឯណាក្ដី តើធម៌ទាំងនេះ មានសេចក្ដីផ្សេងគ្នាផង មានព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នាផងឬ ឬក៏មានសេចក្ដីជាមួយគ្នា តែព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នា។ ការយល់ឃើញ ថាមិនមែនខ្លួនឯណាក្ដី ការយល់ឃើញ ថាសូន្យឯណាក្ដី ធម៌ទាំងនេះ មានសេចក្ដីជាមួយគ្នា តែព្យញ្ជនៈផ្សេងគ្នា។
(១)-(៣) គឺជាឈ្មោះភយតូបដ្ឋានញ្ញាណ អាទីនវញ្ញាណ និព្វិទាញាណ នោះឯង។
ID: 637363850958995237
ទៅកាន់ទំព័រ៖