ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧០

សត្វ​ទាំងឡាយ មាន​សេចក្ដីសំគាល់​ថា​ទៀង ក្នុង​វត្ថុ​ដែល​មិន​ទៀង​ផង​ មាន​សេចក្ដី សំគាល់​ថា​សុខ ក្នុង​វត្ថុ​ដែល​ជា​ទុក្ខ​ផង មាន​សេចក្ដីសំគាល់​ថា​ខ្លួន ក្នុង​វត្ថុ​ដែល​ មិនមែន​ខ្លួន​ផង មាន​សេចក្ដីសំគាល់​ថា​ល្អ ក្នុង​វត្ថុ​ដែល​មិនល្អ​ផង ត្រូវ​មិច្ឆាទិដ្ឋិ កំចាត់​បង់​ហើយ​ មានចិត្ត​ក្រឡក មាន​សេចក្ដីសំគាល់​ខុស សត្វ​ទាំងនោះ ឈ្មោះថា ប្រកប​ខ្លួន​ក្នុង​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ប្រកប​របស់​មារ​ មិន​ក្សេមក្សាន្ត​ចាក​យោគ​ធម៌ ឡើយ តែង​ដល់​នូវ​ជាតិ និង​មរណៈ រមែង​អន្ទោល​ទៅកាន់​សង្សារ​ លុះ​កាលណា​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ ព្រះអង្គ​ធ្វើ​នូវ​រស្មី ទ្រង់​ត្រាស់​ឡើង​ក្នុង​លោក​ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រកាស​ធម៌​នេះ ជា​ធម៌​ញ៉ាំង​សត្វ​ឲ្យ​ដល់​នូវ​ឋាន​ស្ងប់​ទុក្ខ សត្វ​ទាំងនោះ​ ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា បាន​ស្ដាប់ធម៌​របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​នោះ ទើបបាន​ចំពោះ​នូវ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ គឺ​បានឃើញ​នូវ​វត្ថុ​មិន​ទៀង ថា​មិន​ទៀង បានឃើញ​នូវ​វត្ថុជា​ទុក្ខ ថា​ជា​ទុក្ខ បានឃើញ​នូវ​វត្ថុ​មិនមែន​ខ្លួន​ ថា​មិនមែន​ខ្លួន បានឃើញ​នូវ​វត្ថុ​មិនល្អ ថា​មិនល្អ ជា​អ្នក​ប្រកាន់​ត្រូវ​ដោយ​សម្មាទិដ្ឋិ​ បាន​កន្លង​នូវ​ទុក្ខ​ទាំងពួង។
ថយ | ទំព័រទី ៤០០ | បន្ទាប់
ID: 637363892843243843
ទៅកាន់ទំព័រ៖