ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧១

ឈ្មោះថា​ធម្មចក្រ ព្រោះ​បញ្ញា ដោយ​អត្ថ​ថា​ក្រៃលែង​ជាង​ធម៌​ទាំងនោះ ជា​ធម៌ ទ្រង់​ញុំាង​ធម៌​នោះ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ឈ្មោះថា​ធម្មចក្រ ព្រោះ​វិមុត្តិ ដោយ​អត្ថ​ថា​ជា​ខ្លឹម ជា​ធម៌ ទ្រង់​ញុំាង​ធម៌​នោះ ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ ឈ្មោះថា​ធម្មចក្រ ព្រោះ​អមត​និព្វាន ដោយ​អត្ថ​ថា​ជាទីបំផុត (នៃ​កិច្ច​ក្នុង​សាសនា) ជា​ធម៌ ទ្រង់​ញុំាង​ធម៌​នោះ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ។
 [៨៧] ចក្ខុ​កើត​ហើយ។បេ។ ពន្លឺ​កើត​ហើយ ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ ដែល​មិនធ្លាប់ ឮក្នុង​កាលមុន​ថា នេះ​ជា​ទុក្ខអរិយសច្ច ដែល​តថាគត​គួរ​កំណត់​ដឹង។បេ។ ថា នេះ ជា​ទុក្ខអរិយសច្ច ដែល​តថាគត​កំណត់​ដឹង​ហើយ។ ពាក្យ​ថា ចក្ខុ​កើត​ហើយ ដោយ អត្ថ​ដូចម្តេច។បេ។ ពាក្យ​ថា ពន្លឺ​កើត​ហើយ ដោយ​អត្ថ​ដូចម្តេច។ ពាក្យ​ថា ចក្ខុ​កើត​ហើយ ដោយ​អត្ថ​ថា​ឃើញ។បេ។ ពាក្យ​ថា ពន្លឺ​កើត​ហើយ ដោយ​អត្ថ​ថា​ភ្លឺស្វាង។
 ចក្ខុ​ជា​ធម៌ សេចក្តី​នៃ​ការ​ឃើញ ជា​អត្ថ។បេ។ ពន្លឺ​ជា​ធម៌ សេចក្តី​នៃ​ការណ៍​ភ្លឺស្វាង ជា​អត្ថ ធម៌​ទាំង ៥ អត្ថ​ទាំង ៥ នេះ មានទុក្ខ​ជាទី​តាំង មានសច្ចៈ​ជាទី​តាំង មានសច្ចៈ​ជា​អារម្មណ៍ មានសច្ចៈ​ជា​គោចរ សង្រ្គោះ​ចូលក្នុង​សច្ចៈ រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​សច្ចៈ រួបរួម​ចូលក្នុង​សច្ចៈ ឋិតនៅ​ក្នុង​សច្ចៈ តាំងនៅ​ស៊ប់​ក្នុង​សច្ចៈ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦៩ | បន្ទាប់
ID: 637641142258553842
ទៅកាន់ទំព័រ៖