ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៧១

ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មិន​បង្អោន រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ព្យាបាទ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មិន​អាស្រ័យ រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ទិដ្ឋិ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មិន​ជាប់ជំពាក់ រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ឆន្ទ​រាគ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​ផុត​ស្រឡះ រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​កាមរាគ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​គ្មាន​គ្រឿង​ប្រកប រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​កិលេស ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​គ្មាន​ភ្លឺ​គឺ​កិលេស រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ភ្លឺ​គឺ​កិលេស ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ ក្នុង​កិលេស​មាន​សភាព​ផ្សេង ៗ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មាន​សទ្ធា​ថែរក្សា រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​វត្ថុ​មិន​គួរ​ជឿ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មាន​វីរិយៈ​ថែរក្សា រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ការ​ខ្ជិលច្រអូស ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មានសតិ​ថែរក្សា រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ប្រមាទ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មាន​សមាធិ​ថែរក្សា រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ ក្នុង​សេចក្តី​រាយមាយ ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា​ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​មាន​បញ្ញា​ថែរក្សា រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​អវិជ្ជា ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា ចិត្ត​មិន​ញាប់ញ័រ ១ ចិត្ត​ដែល​ភ្លឺស្វាង រមែង​មិន​ញាប់ញ័រ​ក្នុង​ងងឹត​គឺ​អវិជ្ជា
ថយ | ទំព័រទី ២៦៧ | បន្ទាប់
ID: 637641171782146800
ទៅកាន់ទំព័រ៖